Ёшлар ҳақида латифалар
— Сиз кимни олдига?
Йигит жавоб берибди:
— Кимни тавсия қилган бўлардингиз???
— Кимга?
— Шунча йилдан бери кимни танисам, ўшанга-да...
— Тентак. Менга уйлана олмайсан-ку ахир!
— Битта илтимосим бор, ҳозир бошлиғимиз ишдан чиқади. Сен уни ҳайдовчисисан-ку! Машина бузилган деб бироз шу ерда уни ушлаб тургин. Бугун бошлиғимизни қизи билан учрашмоқчи эдим, - дебди.
Ҳайдовчи истар-истамас зўрға рози бўлибди.
Бошлиқ ишдан чиқиб:
— Қани кетдик-ми?! - деса, ҳайдовчи:
— Машина негадир ўт олмаяпти!? - деб баҳона қилиб, анча вақтгача ушлаб турибди. Буни сезган раҳбар:
— Нега мени алдаяпсан? Тўғрисини айт! Акс ҳолда ишдан бўшатаман! - деб бақира кетибди.
Бошқа чораси қолмаган ҳайдовчи бор гапни айтиб берибди. Шу ерда ишлайдиган дўсти унинг қизи билан учрашмоқчи эканини, шунга у машина бузилди деб, баҳона қилганини айтса, бошлиқ хохолаб кулиб:
— Лақма экансан-ку! Мени умуман қизим йўқ. Ундан кўра уйингга бориб ўзингни қизингдан хабар ол!!! - деган экан.
— Нима, ўғлингизни ўзини қўли йўқми?
— Йўқ!
— Айтақолинг...
— Ёш боламисиз!? Йўқ дедим-ку!
— Мен сизни бир кўришда севиб қолдим. Сиз билан бахтли ҳаёт қурмоқчиман!
— Майли, исмим – Зарина.
— Ёш боламисиз?! Алдасам ҳам ишонаверасиз...
Дугоналардан бири яхши йигит билан танишиб турмушга чиқиб, асал ойига кетибди.
Бир неча кундан кейин ундан хат келибди: "Дугонажон, тақдиринг ўз қўлингда, аммо мушукни ҳозироқ қўйиб юбор!".
— Сиз жуда-ям гўзал қиз бўлсангиз керак?!, - сўрабди йигит.
Қиз:
— Нега унақа деб ўйлаяпсиз?, - дебди қиз нозланиб.
Йигит:
— Табиат бундай аҳмоқлик билан фақат гўзалликни уйғунлаштира олади-да...
— Мени қизимни тинч қўясанми?
Йигит:
— Мен уни севаман!
Отаси:
— Дарҳол бунга қизларни кийимини кийдириб, лаб-юзларига аёллар бўёқларини суртиб, маҳалласига ташлаб кетинглар!
Барзанги хизматкорлар машинада олиб кетаётишса, бола ялина бошлабди:
— Йигитлар, илтимос, мени қўйиб юборинглар. Ундай иш қилиб, шарманда қилманглар, ахир мен ўғил боламан-ку! Кейин маҳаллада қандай қилиб бош кўтариб юраман?!
Машина бироз юргач, бир барзангини телефони жиринглабди:
— Лаббай хўжайин!
— Қизимни яна битта ошиғи бор экан. Йўл-йўлакай уни ҳам қўшиб олинглар! Уни яхшилаб дўппослаб, таниб бўлмас қилиб, кимсасиз жойларга ташлаб кетинглар! - дебди қизнинг отаси. Буни эшитган ошиқ йигит хушёр тортиб:
— Илтимос акалар, менга қизларни кийимини кийдириб, лаб-юзларимга аёллар бўёқларини суртиб, маҳалламга ташлаб кетасизлар! Тағин анави иккинчи бола билан адаштириб юборманглар, - дермиш.
— Ким бу?
— Бу мен севгиман! Кирсам бўладими?
— Йўқол палакат...!