Ёшлар ҳақида латифалар

Тўйда ўтирган бир йигит гўзал бир қизни кўриб:
— Кечирасиз! Сизга кўзим тушдию қалбимда бир гап туғилди. Боядан бери сизга айтаман дейману юрагим орқага тортиб турибди.
Қиз:
— Беҳижолат этвуринг.
Бола:
— Ҳоов ўша олмани узатворинг.
Йигит билан қиз бир-бирларини қанчалик қаттиқ севишини исбот қилмоқчи бўлиб, кўп қаватли уйнинг томига чиқишибди:
—Учгача санаб биргаликда сакраймиз, - дебди йигит.
— Хўп, шундай қиламиз, - дебди қиз ҳам.
Йигит бир, икки, уч деган экан қиз пастга сакрабди, йигит эса сакрамасдан тепада қолибди. Йигит бир пайт қараб турса, пастга тушиб бораётган қизнинг катта парашюти очилган экан...
— Яхши қиз, мени қаерга судраб кетяпсиз?
— Никоҳ ўқитишга!
— Лекин ҳали яхшироқ танишмадик-ку...?
— Никоҳ ўқитиб олайлик. Онам шунақа деб тайинлагандилар!
Йигит тарихшунос, адабиётшунос экан. Уйлансам, тарихни биладиган, адабиётга қизиқадиган қизга уйланаман, - дебди.
Учрашувга чиққанида йигит қизга:
— Беруний ким? - дебди
Қиз индамабди.
— Фаробий ким?
Қиз яна жим.
— Қодирий ким?
Яна жим.
— Алишер Навои ким?
Қиз:
— Бўлди етар, ҳеч бирини танимайман. Анави Алишер, ўзича гап чиқарган, ҳеч ҳам у билан юрмаганман, - дермиш
Қиз йигитига:
— Жоон, агар сизни қўйиб бошқа йигит билан бўлсам ачинармидиз? - деса
— Ўлибманми етти ёт бегана болага ачиниб, - дебди
Интернетда ёш қиз:
— Аброр ака, мен сизга турмушга чиқишга розиман. Биз дунёдаги энг бахтли оила бўламиз!
Йигит:
— Нималар деб валдираяпсиз?! Ахир мен бор-йўғи сизни расмингизга "Класс" босдим-ку!?
Қизлар агар бир вақтни ўзида икки килога озишни истасангиз юзингиздаги макияжни ювиб ташланг.
Она қизини уришаяпти:
— Ман санга кечаси кўчада юришга рухсат бермийман. Биласанми сан энди 17 га кирдинг, ман сани ёшингда...
— Билама-а-н ойи, биламан. Сиз мани ёшимда уйда ўтиргансиз, чунки у пайтда ман 5 ойлик чақалоқ бўлганман.
Қиз йигитига эркаланиб, аста шивирлаган овозда:
— Жоон, агар мани яна бир марта ўпсангиз, ман бир умр сизники бўламан, - деса.
Йигит секин ўзини қиздан обқочиб:
— Огоҳлантирганинг яхши бўлди, - дермиш.
Имтиҳон. Домла:
— Эшматова, марҳамат билетизга жавоб беринг.
— Домла, мен ҳомиладорман...
— Ээее шунақа денг, майли сиз бораверинг. 4 автоматически қўяман...
Домла:
— Хўш! Доскага Тошматова!
— Домла менам ҳомиладорман, 7 ойли уже! Агар баҳоимни қўйиб берсангиз ўғлимга сизни исмингизни қўяман!
— Эҳа, ҳа майли бор сенгаям 4.
— Домла, менга 5 қўйинг. Ахир мен ҳамма дарсларда, лекцияларда тўлиқ қатнашганман.
Домла:
— Менам ҳайронман бу нарсаларга қандай улгурдинг... Ҳа, бор 5!
— Бўлмаса энди йигитлардан... Кетмонов!
— Домла мен ҳомиладор эмасман, шунинг учун имтиҳонга тайёрмасман!