Ёшлар ҳақида латифалар

— Оғайни кўчага чиқиб қарагин, иккита қиз сени деб жанжаллашишмоқда!
— Кўрдингми?! Қанақа зўр боламан...! Мени деб қизлар бир-бири билан уришиб кетишади...!
— Йўқ, улар бир-бирига: Сен олиб кет уни, ўзинг олиб кет, менга-ям керакмас! дейишяпти.
— Дугонажон кўйлагингни қаерда тиктирдинг?
— Парижда.
— Париж қаерда? Қишлоғимиздан узоқми?
— Париж қишлоғимиздан тахминан 8 минг километр узоқда.
— Буни қара-я, шунака чекка жойларда-ям яхши чеварлар бор эканда-а?
Бир қиз дугонасига:
— Ўзингга йигит топишинг учун кўчага ясанган ва хушчақчақ ҳолда чиқ! Чунки кўчада ўзига қарамаган ва ғамгин аёлларнинг барчаси турмушга чиқганлар бўлади!
— Бизнесимнинг омад калити - юлдузларнинг яхши жойлашганида, - дебди бир бой йигит.
— Қанақа юлдузларнинг жойлашиши? - сўрабди дўстлари хайрон бўлиб...
— Адамнинг елкасидаги юлдузчаларни айтяпман! - деган экан йигит.
Ҳарбий қисмга келган ёш аскар Шариповнинг отаси вафот этгани ҳақида хабар келибди. Офицерлар бу шумхабарни унга қандай етказиш ҳақида ўйлай бошлашибди. Тўғридан-тўғри айтай деса, аскар ҳали ёш. Ўзини бирон нима қилиб қўйиши мумкин. Охири командир яхши усул таклиф қилибди. Эрталабки йиғинда қисм командири буйруқ берибди:
— Отаси борлар 1 қадам олдинга "Шагом марш"!!! Шарипов сен қаёққа???
Учта ёш қиз вокзалда юриб кетаётган поезд ортидан "ҳай-ҳай"лаб югуриб боришаётган экан. Бир пайт иккитаси поездга етиб, чиқиб олибди. Поезд жўнаб кетибди. Учинчи қиз эса қўлидаги юклари билан уларнинг ортидан хандон отиб кула бошлабди. Вокзал навбатчиси:
— Нега куляпсиз?, - деса, қиз:
— Анави поездга чиқиб кетган дугоналарим аслида мени кузатгани чиқишган эди, - дебди.
Иккита гадой кечада ўтган-кетганлардан садақа сўраб ўтиришган экан, бир йигит ёнларидан уларга салом бериб ўтибди. Шунда гадойлардан бири иккинчисига:
— Яхши бола экан, нега пул сўрамадинг?
Иккинчи гадой эса:
— Эй, калтафаҳм, агар пули бўлса салом берармиди...?!
Бир бола дўстига қўнғироқ қилса, дўстининг онаси гўшакни кўтарибди:
— Алло, ким бу?
— Дўстим Алишер уйдами?
— Ҳа, у уйда!
— Телефонни унга бера оласизми?
— Йўқ!
— Нега ахир? Уйда дедингиз-ку?!
— Лекин мен кўчадаман-да!
— Ойижон, бугун мактабимизда битириш кечаси бўлиб ўтади. Бриллиант узугимни тақсам майлими?
— Йўқ! Мумкин эмас!
— Нега энди мумкин эмас?! Янги йилга совға қилинган тилла занжирни тақиш мумкин эмас, 8 мартда совға қилинган "Matiz"ни миниш мумкин эмас — бувимникида чанг босиб ётибди. Саккизта лама пальтоим бор, бирортасини кийиб кўчага чиққаним йўқ! Қачон мумкин бўлади, қачон?!
— Она қизим, аданг нафақага чиққандан сўнг! Ҳозирча у оддийгина ДАН ходими, шунинг учун мумкин эмас!
Қизим ичвоганмисан?
Қиз:
— Йўқ ойи нималар деяпсиз?
— Биринчидан деворга суяниб келяпсан, иккинчидан оғзингдан ҳиди келяпти, учинчидан мен ойингмас дадангман!