Ёшлар ҳақида латифалар
— Яхши қиз танишсак бўладими?
Қиз:
— Қатта кўргансан оқ қушнинг мол билан танишганини?!
Йигит:
— Унда мен учиб кетаверайми?
— Устоз севган билан севмаганни нима фарқи бор?
Устоз жавоб берибди:
— Севган соғиниб смс ёзади, севмаган эса безрайиб смс ўқийди.
— Нега шу қизга уйланиб қўя қолмайсан?, - дейишса,
— Кейин кимга серенада куйлайман?, - дермиш.
— Сўз билан одамни ҳар мақомга солиш мумкин. Мана, ҳозир тажриба ўтказиб кўрамиз, - дебди-да, қаёққадир телефон қилиб сўрабди:
— Қўзибойни мумкинми?
— Қўзибой бу ерда турмайди, - деган жавоб эшитилибди.
Гўшакни бир дақиқадан сўнг олиб, яна ўша рақамни терибди:
— Қўзибойни чақириб беринг.
— Қўзибой бу ерда турмайди деяпман-ку! – гўшакдан асабий овоз эшитилибди.
— Ана, эшитдингизми, астойдил жаҳли чиқяпти, - дебди психолог.
— Сўз билан одамни жинни қилиб қўйиш мумкин, - деди бир талаба. - Ишонмасангиз, телефонни бериб туринг, ҳозир кўрасиз.
Талаба тезда ўша рақамга қўнғироқ қилиб:
— Алло! Мен Қўзибойман. Мени ҳеч ким сўрамадими?
— Яхши қиз телефонингизни бера оласизми? - дебди.
Қиз жилмайиб:
— Бир кўришдаёқ севиб қолдингизми?! - деса, йигит:
— Йўқ, бир урунишдаёқ телефонни ўғирламоқчиман! - дермиш.
Тўй тугагач, куёв гўшангага кирмасдан, ташқарида хафа бўлиб ўтирган экан, дадаси:
— Ҳа ўғлим, нимага ташқарида ўтирибсан, келинни ёнига кирмайсанми? - деса,
— Кирмайман, - деб бақирибди.
— Нега кирмайсан, - деса, ўғли:
— Ош еганлар кирақолсин, - дермиш.
Буни кузатиб турган бола ёнига келса, қиз осмонга қараб, бемалол ётганмиш.
Шунда бола:
— Эй синглим, қаттиқ йиқилмадингизми? Келинг қўлингизни беринг, - деса, қиз:
— Э бор-е, ширин ҳаёлимни ҳам белига тепдинг, - дермиш.
— Қорқизнинг кийими қанча туради?
— 500 000 минг.
— Қиммат экан. "Золушканинг" кийими қанча туради?
— 800 000 минг.
— Қиммат экан, анув ялмоғиз кампир кийими қанча туради?
— У кийим эмас, ойна.