Ёшлар ҳақида латифалар
— Севган қизим билан ажралишдик.
Дўсти:
— Нега?
— Мен унга "Барно, мен сени севаман" десам, уни исми Азиза экан...
Йигит: — Агар сени топиб олсам, ғунча лабингдан ўпиб оламан.
Қиз: — Агар тополмасангиз, эшикни орқасида бўламан хўп!
— Йигирмата жанжалга, дугонажон...
— Вой, росса қиммат экан-да!?
— Домлажон, сизга нима совға қилсак бўлади?
— Менга ҳеч нарса керакмас!
— Айтақолинг, бирор орзуингиз бордир ахир...
— Ягона орзуим, сизлар мени талабам бўлганингизни ҳеч ким билмасин!
бўлиб "примерочной"га кирсам, орқа томонидан бир тешик тешиб қўйишибди. Ўша тешикдан қарасам, бир барзанги йигит олма сотиб ўтирибди. Ўша барзангини тешикдан томоша қилиш кимга қизиқ экан, шунга ҳайронман-да?!
— Нега йўқ экан? Тиқилиб ётибди-ку!
— Қаерда?
— Сенга давлат идораларидан справка керак бўлмаганми ҳечам? Ҳамма квест хоналар ўша ерда-ку!
— Бор, хотинингдан хабар олчи, - дебди қайнона ўғлига.
Ўғли оғилхонадан қайтиб келиб, қотиб кулар эмиш. Онаси ўғлидан, - нима бўлди?, - деб сўраса, ўғли:
— Келинингиз сигирни соғиб, "унисини ҳам соғиб олай" деб буқанинг ортидан қувлаб юрибди, - дермиш.
— Фамилиянгиз?
Студент:
— Буранов(жилмайиб).
— Ҳа, нимага жилмаясиз?! - дўқ урди профессор.
— Биринчи саволга муваффақиятли жавоб берганимдан хурсандман.