Afandi haqida latifalar
— Yaxshi qiz, bir boqishda yaxshi ko‘rib qolish mumkinmi?
— Yo‘q,— dedi qiz.
— Unda, ertaga qayerda uchrashamiz,— debdi Afandi.
— Nasriddin, qani, menga ayting-chi, yolg‘iz o‘zingizga bir shisha aroq bersak, kayfingiz oshadimi?
— Yo‘q, oshmaydi, - deb javob berdi Afandi.
— Ikki shisha aroq ichganingizdan keyin ham dalaga chiqaverasizmi?
— Ha, albatta.
— Uch shisha aroqdan keyin-chi?
— Uchinchi shishadan so‘ng borib ishlay olmayman-u, ammo sizga o‘xshab rahbarlik qila olaman, - dedi Afandi.
— Eshagingizning fe’li yomon ekan. Oldidan kelganni tishlaydi, orqasidan kelganni tepadi. Bu eshakni birov tekinga ham olmaydi, - desa,
— Eshakni men bu yerga sotgani olib kelganim yo‘q, - dedi afandi, — uning menga ko‘rsatgan azobini boshqalar ham tatib ko‘rsin, - deb olib kelgan edim.
— Amaki bitta qaynoq muzqaymoq bering - debdi.
— Xo‘p,— dedi onasi.
— Sen menga taxta-o‘qlog‘ini topib ber.
Afandi uzoq axtarib, topolmadi. Keyin onasiga:
— Oyi,— dedi,— taxta-o‘qlog‘ini topay-topay deb qoldim. Endi o‘zingiz jinday qidirsangiz topasiz-qo‘yasiz.
— Osmonda qancha yulduz borligini balki siz bilarsiz?
— Ochig‘ini aytsam, men ham shuni bilishni istayman. Anchadan beri sanamoqchi bo‘lib yuribmanu, lekin imkoni bo‘lmayapti.
— Nega imkoni bo‘lmaydi?
— Yulduzlarni yerdan turib sanab bo‘lmaydi, osmonga chiqish kerak. Lekin bunga kunduzi vaqtim yo‘q. Kechasi bo‘lsa, osmonga chiqib qorong‘ida adashib ketishdan qo‘rqaman.
— O‘g‘lim, tuyani yaxshi ko‘rasanmi?
— Ha.
— Kel bo‘lmasa, noningni tuya qilib beray. Afandi bir nonga, bir haligi kishiga qarab dedi:
— Tuya eshigimizdan sig‘maydi. Qo‘yavering o‘zim bo‘taloq qilib olaman.
— Jahonga sher bo‘lib tanilgan bir jahongir nahot it bo‘lsa. Adashmay durustroq hisobla, xech bo‘lmasa yo‘lbars chiqar!
Afandi javob berdi:
— Ishning bu tomonini o‘ylaydigan bo‘lsangiz, siz itligingizda tura beringu maqtashni menga qo‘yib bering: muchalingiz fil, taqsir!
— Taqiqlagani to‘g‘ri. Lekin byulletenni cho‘zish to‘g‘risidagi gaping noto‘g‘ri. Bundan tashqari, doktor menga ichishni taqiqlagandan keyin ko‘p o‘tmay qazo qildi.
Xo‘sh, u o‘lganidan keyin ham buyrug‘iga bo‘ysunishim kerakmi?
— Xotin, tanish mullabachchalar kelishdi, oshni katta qil,— dedi.
Xotini tajang bo‘lib o‘shqirdi:
— Uyingizda sichqonlar hassa tayanib yuribdiku, nimangizga mehmon boshlab keldingiz?
Afandi myehmonlar oldiga chiqib dedi:
— Xotinim behisiz osh yaxshi bo‘lmaydi deya yotibdi. Ulmay-netmay kuzga yetib olsak, xotinim otasinikiga borib behi olib keladi. Osh dam yeguncha bir aylanib kelinglar!