Afandi haqida latifalar
— E badbaxt, qanaqa odamsan, ko‘zimga tiqib olasan-ku,— dedi.
Afandi hamma eshitadigan qilib dedi:
— Axir, ko‘zlaringiz bor ekan-ku, nega bu mevalardan yemay o‘tiribsiz?
— Shu kitobni oling, juda qiziq, kulaverib o‘lasiz,— dedi.
— O‘zingiz bu kitobni o‘qiganmisiz?—so‘radi xaridor.
Ularning gapiga quloq solib turgan Afandi kitob sotuvchiga ishora qilib:
— O‘qigan bo‘lsa tirik qolarmidi,— dedi.
— Afandi, bu tanga o‘tmaydi, butunini bering,— dedi.
— Tanganing butunini boshimning tepasiga soch chiqqanida olasiz,—- dedi Afandi.
Afandi telefonini olib:
— Ha, xotinjon nima deysan, - debdi.
— Iye, aka hamyon siznikimidi? Uzr, - debdi-da, pullarni qaytarib solib, hamyonni yerga tashlab ketgan ekan.
— Afandi, turing, uyga o‘g‘ri kirdi,— dedi. Afandi asta shivirladi:
— Jim yot, men uyg‘oqman, ovozimizni eshitib, o‘g‘rilar qopini ko‘tarib qochib qolmasin. Men qopdagi buyumni mo‘ljallab turibman.
— Afandim nimaga eshagingizga teskari o‘tirib oldingiz, deyishibdi.
Shunda Afandi shunday javob beribdi:
— Bugun ertalab eshagim bilan urushib qolgandim, shunga yuziga qarashga uyalaman, debdi.
— Qo‘rg‘onning o‘zi ham baland edi-ku, nega baland ko‘tarayotibsizlar?
— Saroyga o‘g‘ri tushmasin, deb.
Bu javobdan ajablangan Afandi aytar edi:
— Tashqaridan tushadigan o‘g‘riga desangiz to‘g‘ri-ku, lekin ichkaridan chiqadigan o‘g‘riga ellik paxsa devor xam pisand emas!
— Aka, bu nima? Rohatijonning qurug‘i desam, shinnisi ko‘rinmaydi...
Qandfurush tushuntirib berdi:
— Bu - qumshakarning yirigi, yangi chiqdi. Buni oq qand deyiladi.
— Jinday chashna bering-chi?
Afandi oq qanddan bir chaqmog‘ini og‘ziga solib so‘rgan edi, huzur qilganidan badanlari yayrab, ko‘zlari suzilib ketdi.
— Shunday yaxshi narsani sotasizmi,— dedi Afandi yutinib,— uyingizga oborib bola-chaqangiz bilan so‘rishmaysizmi?!