Shifokorlar haqida latifalar
— Chunki ular, bemor o‘lik tilni tezroq o‘zlashtirsin deyishadida.
— Rentgen tasviri necha pul turadi?
— Oddiy tasvirmi?, - debdi vrach.
— Yo‘q, yelkamda maymun bolasi, orqamda esa qora dengiz, ustida chayka qushlari uchib yurgan ko‘rinishi qancha bo‘ladi?! - dermish.
— Doktor, men tuzalamanmi?
Doktor:
— Bu narsa o‘zimgayam qiziq...
Bemorlar shifoxona tomiga chiqib olib, birma-bir pastga tashlashayotgan emish.
Bosh shifokor kelib:
— Nima o‘ynayapsizlar? – desa, jinnilar:
— Samolyot-samolyot o‘yinini o‘ynayapmiz, - dyeyishibdi.
Bosh shifokor:
— Ha yaxshi. Sizlarga qarab turadigan shifokorlar qani? – desa bemorlar:
— Ularni avvalgi reyslarda uchirib yubordik, - deyishibdi.
— Mushukchani quloqlari nechta bo‘ladi?
— Ikkita.
— Oyoqlari-chi?
— To‘rtta.
— Dumi nechta bo‘lishini ayta olasan-mi?
— Oyi, bu tentak amaki umrida mushuk ko‘rmaganmi...?!
— Jag‘ingiz qanday sindi?
— Ishda jarohat oldim.
— Uch joyidan sinibdi-ya o‘ziyam. Nima ish qilasiz?
— Ekskavatorchiman. Kecha ishdan qaytayotsam, yo‘ldagi kanalizatsiya qopqog‘i ochilib yotgan ekan. Birortasi tushib ketmasin deb, ekskavator cho‘michini tuynukka qo‘yib, uyga kirib ketdim. Ertalab kelib cho‘michni ko‘tarsam, kanalizatsiyadan uchta santexnik chiqib kelishdi...
— Doktor, menga yordam bering. Men tushkunlikka tushib qoldim.
— Nima bo‘ldi?
— Narx-navo oshib boryapti, meni esa pulim yo‘q!
— Kechirasiz, sizga pul bera olmayman!
— Hech bo‘lmaganda, depressiyadan chiqish uchun arzonroq dorini ayting!
— Chuqur nafas oling, chiqaring. Yana takrorlang.
— Bu qanday yordam berishi mumkin?
— Havo bepulligida to‘yib nafas ovoling...
Doktor shivirlab:
— Shokolad... - desa.
Qizaloq ham shivirlab:
— Qani, - dermish.
— Televizorni yoqing, aynib ketadi.
Hammasi ko‘ngildagidek o‘tdi. Talaba o‘zida yo‘q hursand. Professorga faxr bilan:
— Menimcha, hammasini to‘g‘ri bajardim.
Professor:
— Yashirmayman, rostdan ham hammasi to‘g‘ri bo‘ldi. Lekin oxirida chaqaloqni orqasiga, urish kerak edi, chaqaloqni..