— Yo‘g‘-ye... Nimalarni qoldiribdi u yerga?
— Beshta bolasini!
Afsuski, bu daraxt deganlari kislorod tarqatishdan boshqasiga yaramaydi-da...!!!
— Sizga upa surib qo‘yaymi?
— Bu ham soch olishni bahosiga kiradimi?
— Ha.
— Unda, menga upani o‘rab bera qoling. Xotinimga olib boraman.
— Bizning davrimizda qizlar tuzukroq er chiqganda erga tegishardi.
Qiz:
— Bizda qizlar tuzukroq er chiqguncha erga tegaverishadi...
Jahli chiqqan mijoz:
— Nega buncha qimmat? Axir boshimda sochim juda ham kam-ku!? – desa, sartarosh:
— Hamma gap shunda-da! Bu kal boshingizdan sochni qidirib topish oson bo‘ldi deysizmi menga!?
— Menga korrupsiyani yo‘q qilib bersangiz!
U yerdagilar bo‘lsa:
— Mayli. Qancha berasan? – degan ekan.
— Azizim, men semizmanmi?
Er:
— Onasi, hamma narsani yaxshi tarafini ko‘rish kerak! Semiz bo‘lsang yaxshi-ku, ochiq qolgan kanalizatsiya quvurlariga tushib ketmaysan.
— Qanday qilib shuncha uzoq umr ko‘rgansiz?
Otaxon:
— Men umuman hech kim bilan tortishmayman.
— Bo‘lishi mumkin emas!
Otaxon:
— Gapingiz mutlaqo to‘g‘ri!
Vrach:
— Kiring. Nima shikoyat? – deb bemorga qarasa bemor qo‘rqqanidan qaltirayotganmush.
Narkozi qolmagan vrach bemorga bir piyola aroqni ichirib yuboribdi-da debdi:
— Ana endi hech narsadan qo‘rqmaysiz. Gapiring, - desa, bemor:
— Qani endi birortang tishimga tegib ko‘r-chi! – dermish.