Bir sodda ayol dorixonaga kirib sotuvchiga debdi:
— Oxirgi paytlarda xotiram yomonlashib, aqliy faoliyatim sustlashgandek bo‘lyapti. Menga miyani yaxshi ishlashiga yordam beradigan dori bersangiz...
— Mana shu doridan kuniga 3 mahal ichib turasiz.
Uyga kelib xarid qilgan dorini tarkibini o‘qib o‘tirgan xotin eriga qarab debdi:
— Voy o‘lmasam adasi... Falon pulga sotib olgan dorim hovlimizda o‘sib yotgan oddiy o‘tlardan tayyorlangan ekan-ku! Men bo‘lsam shuncha pul sarflab o‘tiribman-a...
Eri xotinini gapini eshitib:
— Ana xotin, dori tasir qila boshlabdi, - desa, xotini:
— Qanaqasiga? – debdi.
— Miyang ishlay boshladi, - dermish eri.
Bir kuni afandi aroq do‘koniga kirsa. Ostonada bir mast uxlab yotgan ekan. Shunda Afandi sotuvchiga qarab debdi:
— Bu mastni uyiga olib borib qo‘ymasizmi?
Sotuvchi javob beribdi:
— Axir bu bizning reklamamiz-ku!
Bitta olifta yigit taksi to‘xtatib:
— Axlat tashiysizmi? – desa, taksichi:
— O‘tir, aytgan joyingga tashlab qo‘yaman, - dermish.
Mediaparkdan televizor xarid qilgan yigit kassa yoniga kelganda, sotuvchi debdi:
— Sizda chegirmalar kartasi bormi? Bor bo‘lsa televizorni arzonroqga xarid qilishingiz mumkin.
Yigit:
— Karta bor! Men bu televizorni boshlig‘imga olyapman. Uni pulini tejashim shart emas...!
Desantchilar parashyut bilan o‘quv-sakrash mashqlarini bajarishmoqda. Hamma vertolyotdan sakray boshlabdi. Bortda faqat bitta oddiy askar va praporshik qolibdi. Oddiy askar sakrashga hozirlanayotgan praporshikni to‘xtatibdi.
— O‘rtoq praporshik, onamning aytishicha, oxirgi bo‘lib sakragan kishining parashyuti ochilmas emish.
— Bema’ni gap!
— Shunday bo‘lsa ham, oxirgi bo‘lib sakrashni istamayman.
— Yaxshi, - debdi praporshik, - Sakra. Oxirgi bo‘lib o‘zim sakrayman.
Askar sakrab, havoda asta pastlab borayotsa, yonidan parashyuti ochilmagan praporshik baqirib tushibdi:
— Ha, o‘sha onangni!!!...
Oltin baliq tutib olganimda “Hamisha pulga ko‘milib yuray”, deb tilak bildirgandim. Shundan beri inkassator bo‘lib ishlayapman. Maoshim ozligini aytmasa, tilagim to‘la amalga oshdi.
Bir kishi qarindoshinikiga bormoqchi bo‘lib, yo‘ldan adashib qolibdi.
Manzilni so‘rash uchun qarindoshiga qo‘ng‘iroq qilaman deb, adashib do‘stiga qo‘ng‘iroq qilib yuboribdi. U do‘sti hazilkashroq ekan.
— Allo, uyingni topa olmayapman... – desa, do‘sti hazillashib:
— Qayerda turibsiz? – debdi.
Mehmon:
— Mozorni oldidaman. Qayerga yuray? – desa, do‘sti:
— Ichkarida yotibman, kiravering! – dermish.
— E’lon yozib qo‘ying! Payshanba kuni ota-onalar majlisi!
— Payshanba yoziladimi? Payshamba yoziladimi?
— Juma deb yozaqoling! Faqat bir kun oldin kelish shart!
Er-xotin uyiga yangi lyustra sotib olibdi.
Eri tepaga chiqib, lyustrani o‘rnatayotib xotinidan so‘rabdi:
— Chiroqni o‘chirdingmi ishqilib?!
— Ha, - debdi xotini.
Bir payt xotinini qitmirligi tutib, eri bilan hazillashgisi kelib qolibdi. Sekin erini tovonini tirnoqlari bilan qitiqlasa, eri:
— Voy dod! – deb pastga sakrab tushibdi.
Xotini:
— Ha, nima bo‘ldi adasi? – desa, eri:
— Ming la’nat! Chiroqni o‘chirdim deganding, tok urib tovonimgacha zirillatvardi! – dermish.
Er-xotin kechki payt salqinda ko‘chada aylanib yurishsa, oldidan qo‘shnisi chiqib qolibdi.
— Nega bir o‘zingiz yuribsiz? Xo‘jayin qani? – so‘rabdi xotin qo‘shni ayoldan.
— Erim to‘rt oyoqli do‘sti bilan birga... – debdi ayol.
— Ha, it bilan aylanib yuribdimi? – desa, qo‘shni:
— Yo‘q, yangi divan sotib olgan edik, - dermish.