— Oxirgi paytlarda xotiram yomonlashib, aqliy faoliyatim sustlashgandek bo‘lyapti. Menga miyani yaxshi ishlashiga yordam beradigan dori bersangiz...
— Mana shu doridan kuniga 3 mahal ichib turasiz.
Uyga kelib xarid qilgan dorini tarkibini o‘qib o‘tirgan xotin eriga qarab debdi:
— Voy o‘lmasam adasi... Falon pulga sotib olgan dorim hovlimizda o‘sib yotgan oddiy o‘tlardan tayyorlangan ekan-ku! Men bo‘lsam shuncha pul sarflab o‘tiribman-a...
Eri xotinini gapini eshitib:
— Ana xotin, dori tasir qila boshlabdi, - desa, xotini:
— Qanaqasiga? – debdi.
— Miyang ishlay boshladi, - dermish eri.
— Bu mastni uyiga olib borib qo‘ymasizmi?
Sotuvchi javob beribdi:
— Axir bu bizning reklamamiz-ku!
— Axlat tashiysizmi? – desa, taksichi:
— O‘tir, aytgan joyingga tashlab qo‘yaman, - dermish.
— Sizda chegirmalar kartasi bormi? Bor bo‘lsa televizorni arzonroqga xarid qilishingiz mumkin.
Yigit:
— Karta bor! Men bu televizorni boshlig‘imga olyapman. Uni pulini tejashim shart emas...!
— O‘rtoq praporshik, onamning aytishicha, oxirgi bo‘lib sakragan kishining parashyuti ochilmas emish.
— Bema’ni gap!
— Shunday bo‘lsa ham, oxirgi bo‘lib sakrashni istamayman.
— Yaxshi, - debdi praporshik, - Sakra. Oxirgi bo‘lib o‘zim sakrayman.
Askar sakrab, havoda asta pastlab borayotsa, yonidan parashyuti ochilmagan praporshik baqirib tushibdi:
— Ha, o‘sha onangni!!!...
Manzilni so‘rash uchun qarindoshiga qo‘ng‘iroq qilaman deb, adashib do‘stiga qo‘ng‘iroq qilib yuboribdi. U do‘sti hazilkashroq ekan.
— Allo, uyingni topa olmayapman... – desa, do‘sti hazillashib:
— Qayerda turibsiz? – debdi.
Mehmon:
— Mozorni oldidaman. Qayerga yuray? – desa, do‘sti:
— Ichkarida yotibman, kiravering! – dermish.
— Payshanba yoziladimi? Payshamba yoziladimi?
— Juma deb yozaqoling! Faqat bir kun oldin kelish shart!
Eri tepaga chiqib, lyustrani o‘rnatayotib xotinidan so‘rabdi:
— Chiroqni o‘chirdingmi ishqilib?!
— Ha, - debdi xotini.
Bir payt xotinini qitmirligi tutib, eri bilan hazillashgisi kelib qolibdi. Sekin erini tovonini tirnoqlari bilan qitiqlasa, eri:
— Voy dod! – deb pastga sakrab tushibdi.
Xotini:
— Ha, nima bo‘ldi adasi? – desa, eri:
— Ming la’nat! Chiroqni o‘chirdim deganding, tok urib tovonimgacha zirillatvardi! – dermish.
— Nega bir o‘zingiz yuribsiz? Xo‘jayin qani? – so‘rabdi xotin qo‘shni ayoldan.
— Erim to‘rt oyoqli do‘sti bilan birga... – debdi ayol.
— Ha, it bilan aylanib yuribdimi? – desa, qo‘shni:
— Yo‘q, yangi divan sotib olgan edik, - dermish.