— Kechirasiz, lekin bu - meni erim bo‘ladi...
— Shohim, huzuringizga dunyoda eng mashhur folbin kirmoqchi, - debdi.
Shoh kiritishni buyuribdi. Folbin saroyga kirib aytibdi:
— Ey shohim, buyuk lashkarboshi! Men sizning bo‘lajak janglaringiz va umuman kelajak hayotingiz xaqida fol ochib beraman.
Podshoh jallodni chaqirib:
— Bu folbinning boshini tanidan judo qilinglar! - deb buyuribdi.
Jallod buyruqni bajargach, savol berishibdi:
— Shohim, nega folbinni o‘limga hukm qildingiz?
Podshoh:
— Bu ablah folbin o‘zining kelajagini bilmaydi-ku, mening kelajagimni qayerdan bilsin! - degan ekan.
O‘zbekcha: Bo‘pti. Gaplashamiz. Uydagilarga salom deb qo‘y! Uyga o‘t, choy ichamiz.
Uyga kelib, chiroqqa o‘rnatib ko‘rdim. Ishlamadi...
Rostan ham energiyani tejar ekan.
— Yaxshisidan boshlayqol.
— Kim aytdi senga yaxshi xabar bor deb?!
— Chaqa pullarimni tushirib yuborgandim. Shularni izlayapman, - javob beribdi Nasriddin.
— Shu yerda yo‘qotdingizmi? – debdi qo‘shni.
— Yo‘q! Hov anavi qorong‘i yo‘lakda yo‘qotdim. Lekin u yer qorong‘ilik qilyapti. Chiroqni tagiga kelib izlayapman, - dermish Nasriddin.
— Yaxshi qiz, 100 ming pulingiz tushib qoldi…
Qiz:
— Bu 100 ming men bilan tanishishga bahona bo‘la olmaydi!
Yigit:
— Unda ko‘proq pul tushiring!
— Ochmayman! Sizlardan juda hafaman!
— So‘nggi tilagingni tila! – debdi nemislar unga.
— Qulupnay yesam, armonim yo‘q edi, - debdi afandi.
Nemislar:
— Mayli, qulupnay pishsa yeysan, keyin otamiz, - deyishibdi.
Qulupnay pishgunicha urush tugab, afandi omon qolgan ekan.