— Nega shu qizga uylanib qo‘ya qolmaysan?, - deyishsa,
— Keyin kimga serenada kuylayman?, - dermish.
— Nima gap?, nima gap?, - deyishsa, yiqilgan odam asta o‘rnidan turib:
— Men qayerdan bilaman nima gapligini?! Hozirgina tushgan bo‘lsam, - dermish.
— Nega kech qolarkanmiz? Hammom hali yonib tugamadiku, - deyishsa
Haligi kishi:
— Hammom yonib tugamadi-yu, yalang‘och xotinlar tum-taraqay bo‘lib qochib bo‘lishdi, - dermish.
— Ukam. Ovqatingdan mengayam qoldirgin, - debdi. Haligi yigit bo‘lsa:
— Manavi kabobdanmi? Ha, manavi oshdanmi?, - deb hamma narsani yeyaveribdi.
— Mayli, nimadan bo‘lsa ham, - debdi shirakayf kishi.
Yigit esa katta-katta yeyishda davom etib:
— Osh, kaboblarni ta’mini ko‘rmoqchimisiz, - deb, oxiri ovqatlarini tugatgach, — Ovqatni mazasini ko‘rish uchun ishlash kerak, - degan ekan.
— To‘rtta odam hoziroq samolyotni tark etishi kerak. Aks holda hammamiz yerga qulaymiz, - deb e’lon qilibdi.
Yo‘lovchilar orasidan fransuz chiqib:
— Menga vino beringlar, - deb vinoni ichibdi-da, — Yashasin Fransiya!, - deb samolyotdan sakrab qolibdi.
Undan keyin amerikalik chiqibdi:
— Menga viski beringlar, - deb qadahni ko‘taribdi-yu, — Yashasin Amerika!, - deb u ham sakrab yuboribdi.
Uchinchi bo‘lib rus chiqibdi:
— Bir shisha aroq beringlar, - debdi. Aroqni ichib, yana bir shisha so‘rabdi. Uchinchi shishani ham ichib bo‘lib:
— Yashasin Afrika!, - deb samolyotdan ikkita negrni otib yuboribdi.
— Birinchi jahon urushi qachon bo‘lgan?
— 1914-1918 yillarda.
— O‘tiring, besh!
O‘rtahol oilaning farzandi imtihonda:
— Birinchi jahon urushi qachon bo‘lgan?
— 1914-1918 yillarda.
— Nechta odam halok bo‘lgan?
— Bir million uch yuz mingga yaqin.
— O‘tiring, besh!
Kambag‘al oilaning farzandi imtihonda:
— Birinchi jahon urushi qachon bo‘lgan?
— 1914-1918 yillarda.
— Nechta odam halok bo‘lgan?
— Bir million uch yuz mingga yaqin.
— O‘lganlarning familiyasini sana!
— Sizga bitta savol beraman. Topa olmasangiz menga ellik berasiz. Agar siz bergan savolga men javob bera olmasam, sizga ellik ming beraman, - debdi.
— Mayli, - debdi eri.
— Yerdan oygacha qancha masofa bor? - debdi xotini.
— Bilmadim, - deb ellik ming beribdi eri.
— O‘zi yerdan oygacha qancha xotin?, - desa, — o‘zim ham bilmasdim adasi, - dermish xotini.
— Nima? Men oliy ma’lumotli vrach bo‘la turib, besh daqiqada ellik ming ishlab topmayman, - debdi. Chilangar esa:
— Men ham o‘qituvchi bo‘lib ishlaganimda buncha pul topmasdim!, - degan ekan.
— Anavi yerda o‘rgimchak turibdi!
— Nima bo‘pti, o‘rgimchak bo‘lsa?!
— U juda-yam qo‘rqinchli ekan.
— Sen ham qo‘rqinchlisan! U baqirmayapti-ku!
— Nega bizdan qochishga urindingiz otaxon?, - deyishsa, qariya o‘ylab ham o‘tirmay:
— Bir necha yillar ilgari xotinim meni tashlab, GAIda ishlaydigan erkak bilan qochib ketgan edi. Sizlarni ko‘rib, menga xotinimni qaytarib berishmoqchi deb o‘ylabman!, - dermish.