Бир куни чумоли филга бир гап айтган экан, фил кулавериб “ичаги узилибди”!
Ҳайвонлар чумолидан сўрашибди:
— Филга нима дединг?
— Мени этигимни кийиб олганингни биламан! Ўзинг жойига қўйиб қўй! – дебди.
Такси билан Бухорога кетаётган отахон ҳайдовчига:
— Болам, Сирдарёдан чиқишимиз билан мени уйғотиб қўйгин, - дебди-ю, уйқуга кетибди. Ҳайдовчи Бухорога етай деб қолганда чолнинг гапи эсига тушиб, “Отахон ўша ерда ўйғотгин деганди” деб орқага қайтиб борибди.
Сирдарёга етиб келиб отахонни уйғотса, отахон машинадан тушиб, ҳарсангтошни ёнида расмга тушибди-ю, ҳайдовчига қараб:
— Бўлди! Энди Бухорога ҳайда, - деган экан.
Бир кун эр-хотини уришиб қолибди.
Эри бир варроқ қоғоз олиб, хотинига “Хотин, эртага мени соат 8:00 да уйғотгин” деб хат ёзиб столга қўйиб ухлашга ётибди.
Эрталаб туриб, соатга қараса 10:00 бўлганмиш. Ошхонага чиқиб, стол устида бир вароқ қоғозни кўрибди. Унга хотини шундай деб ёзиб кетган экан:
“Дадаси туринг, соат 8:00 бўлди”.
Бир куни афанди анҳор ёнидан ўтиб кетаётса, сувга чўкаётган болани кўриб қолибди.
Афанди сувга сакраб, уни қутқариб олиб, уйига олиб борибди.
Болани ташлаб кетаётса, ота-онаси унга раҳмат ҳам айтмабди.
Афанди кўчага чиқса, бир пайт болани отаси орқасидан югуриб чиқибди.
Шунда афанди:
— Майли, қўяверинг, ҳожати йўқ... Мен болангизга чин дилдан ёрдам бердим, - деса, отаси:
— Боламни бошида шапкаси бор эди, қани? – дермиш.
Бир куни афанди бир арава ўтин олиб кетаётса, қўшниси сўрабди:
— Нима олиб кетяпсиз афанди?
— Беда, - дебди афанди. Қўшниси:
— Ўтин-ку, - деса, афанди:
— Билсанг, нега сўраяпсан? – деган экан.
Жиноятда гумонланувчи шахснинг ёнига адвокати келиб дебди:
— Сенга иккита янгилигим бор. Биттаси-яхши, биттаси-ёмон!
— Ёмонидан бошланг, - дебди гумондор.
— Жиноят содир бўлган жойдан топилган қон излари сеники экан.
— Яхшиси-чи?
— Қонинг тоза, гемоглабининг баланд экан.
Доим компьютер қаршисида ўтирадиган боланинг гапидан:
“Уйда чироқ ўчиб қолди. Оиламдагилар билан гаплашишга вақтим бўлди. Укам ўқишга кирибди. Синглим турмушга чиқиб кетибди. Ота-онам қариб қолишибди. Негадир бувим кўринмаяптилар?!”
Қиз ва йигит аразлашиб қолибди:
— Олинг мана узугингиз. Менга бошқа қўнғироқ қилманг, - деб ўгирилиб кетаётган қизнинг орқасидан йигит бақирибди:
— Ҳой!!!
Қиз юриб кетаётиб, ҳозир кечирим сўрайди, тўхтатиб ялиниб-ёлворади, деб ўйласа, бир пайт йигитнинг товуши эшитилибди:
— Узукни шкатулкада бергандим, қани???
Меҳмон мезбонга қараб дебди:
— Саҳийлигингизга тасанно! Ҳар сафар пиёламга чойни тўлдириб қуйяпсиз...
Мезбон бўлса:
— Ҳа, чойингизга шакар сола олмаслигингиз учун, - дермиш.
31 декабрь ижтимоий тармоқларда йил сарҳисоблари куни. Тўхтатиб бўлмас ёлғон куни