— Қалайсан? Лабингга нима қилди?
— Ари чақди.
— Ари чаққанга ўхшамайди-ку?!
— Ойим арини таёқ билан ургандилар...
— Мени одамлар оғзиларига солиб, тишларига ишқалашади... – дебди тиш пастаси.
— Шукур қил, ношукур! – дермиш совун.
— Манави кўйлакни қаранг, чиройли экан-а? – дебди:
Эри:
— Ҳа, чиройли экан. Нега кўйлакка телефон рақамини ёпиштириб қўйишган? – деб сўрабди.
Хотини:
— Бу телефон рақами эмас, кўйлакни нархи... – дермиш.
— Болам, устозингга салом бермайсанми? – деса, ўғли:
— Бугун дам олиш куни-ку!? – дермиш.
— Нимага мени доим Coca Colaга ўхшатаверасиз?
Йигит:
— Турган битганинг зарар бўлса ҳам, сенга ўрганиб қолганман...!
Шунда шериги:
— Намунча қуртга ўхшаб қимирлайверасан? – деган экан.
— Биласанми, хотинжон, туя саккиз кун ишлаб, ҳеч нарса ичмаслиги мумкин экан!?
Хотин:
— Мен саккиз кун ичиб, ҳеч қандай иш қилмайдиган туяни-ям биламан, - дермиш.
Биринчи хотин:
— Эрим ҳар байрам кунлари тўйиб ароқ ичади.
Иккинчи хотин:
— Мени-ям эрим ичади. Фақат чойхонага борган кунлари ичади.
Учинчи хотин:
— Мени эрим... – деб турса, эри келиб қолиб дебди:
— Хотин, календарга қара-чи, бугун байрамми? “Йўқ” дейсанми!? Унда мен чойхонага кетдим, – дермиш.
— Эрим энди ароқ ичмайман деб қасам ичганидан буён, музлатгичга солиб музлатиб еябди.