Афандидан сўрадилар:
— Дунёда ниманинг териси қалин?
— Тимсоҳ, фил, туянинг териси.
— Улардан ҳам қалинроғи борми?
— Бор: чайқовчи, дангаса ва хушомадгўйларнинг териси уларникидан ҳам қалинроқ.
Эр ва хотиннинг ажрашиб кетишига фақат эр сабабчи эмас! Унутманг, қарс икки қўлдан чиқади. Қайнона-чи, у ҳам айбдор!
Жамоат транспортида юришдан аввал ҳаммомга киришни ўйлаб кўрганмисиз?
Афсус...
— Мен эҳтиётдан кўричагимни олдириб ташладим.
— Мен эса, овқат тақчил бўлгани учун, ошқозонимни олдириб ташладим.
Бир йигит дўстидан сўрабди:
— Нега хотининг билан ажрашдинг?
Дўсти:
— Хотиним икки ойдан бери "Сиз мени севмайсиз, мени севмайсиз" деб гапираверди...
— Хўш, кейин нима бўлди.
— Шу..., айтганидек бўлди...!
Афанди бир идорага ишга кирмоқчи бўлиб борган эди, унинг бошлиғи «эрта келинг, индин келинг» деб жуда кўп сарсон қилди. Афанди бу ишдан умидини узиб ўша идора ёнидаги сартарошхонага кириб ишлай бошлади. Бир куни идора бошлиғи кириб Афандига соч олдирмоқчи бўл-ди, Афанди унинг сочининг ярмини олди-да:
— Туринг, қолганига эртага келинг! - деди.
Икки дугона суҳбатидан:
— Турмушга чиқганингга афсусланмайсанми?
— Нималар деяпсан? Нима менда юрак йўқми? Ачинаман албатта эримга...
Асфальт ковлаётган ишчидан йўловчи сўради:
— Қандай қилиб шундай шовқинга чидайсиз-а?
— Э, бу ҳеч гап эмас! Мен бир неча йил бошланғич синфларга дарс берганман.
Иккита сўққабош суҳбатлашяпти:
— Яқинда пазандалик китобини сотиб олгандим, аммо ундан фойдаланишнинг иложи йўқ экан.
— Нега?
— Китобдаги ҳар бир тавсия «Тоза идишни оласиз» деган сўз билан бошланаркан.
Олтин балиқча денгиз ҳукмдорига шикоят қилиб борибди:
— Мени истакларни бажариш вазифам буйича лицензияни қайтариб олинг.
— Нега?
— Ўзбекистонлик футбол мухлислари мамлакатимизни жаҳон чемпионатига чиқариб бер дея тилак билдиришиб, мени қийнаб юборишди. Мен уларни тилакларини бажара олмайман.
— Майли, унда Бабаян билан Қосимовнинг мураббиййлик лицензиясини ҳам бирга қўшиб олиб кел.