Қишлоқдан келган иккита йигит шаҳар автобусига чиқиб, ҳайдовчидан сўраётганмиш:
— Мен бу автобус билан Жисмоний тарбия институтига бора оламанми?
Ҳайдовчи:
— Йўқ, - дебди.
Мен-чи, мен бора оламанми? Ҳужжатларимни топширишим керак эди-да, - дермиш иккинчи.
Болакай онасидан сўрабди:
— Нега денгизнинг суви шўр?
Онаси дебди:
— Балиқлар сасиб қолмаслиги учун тузлаб қўйишган болам...
Афанди бетоб бўлиб ётса, хотини тепасида йиғлаб ўтирган экан. Афанди унга термулиб:
— Бор, чиройли кийимларингни кийиб, ўзингга қараб чиқ! – дебди.
Хотини:
— Қўйинг-э, ҳозир кўнглимга пардоз-андоз сиғармиди?! – деса, афанди уни койиб:
— Аҳмоқ хотин! Ҳозир Азроил келиб қолади. Сени кўриб, мени унутиб қўярмикин дейман-да, - дебди.
Эски Тико машинасини ҳайдовчисига ёнидан ўтиб кетаётган машинадаги йигит дебди:
— Ғилдиракларингиз таққиллаяпти.
Тико ҳайдовчиси қулоғига имлаб:
— Эшитилмаяпти. Нима дейсиз?
— Ғилдиракларингиз таққиллаяпти дейман! – такрорлабди йигит.
— Барибир эшитмадим. Чунки машинамнинг ғилдираклари қаттиқ таққиллаяпти!!!
— Ҳақиқий севги бор нарса!
— Бўлмаган гап!
— Ҳечамда. Мана қўшнимиз Наташахон. Ҳақиқий муҳаббат тимсоли. Севги нималигини билади!
— Ўлсин Наташахонинг севги тимсолимуш. У тўрт марта эрга текканку! Қаердан билсин севги нималигини!
— Билади, чунки тўрт марта эрга теккан бўлса ҳам ўйнаши ҳали ҳам битта одам!
Бир бой ва чиройли қиз чекка қишлоққа кўчиб келибди. Машинасидан тушаётса, ҳамма йигитлар анқайиб қараб туришса қиз нозланиб дебди:
— Ким менга етиб олса, ўшанга турмушга чиқаман, - дебди-да автомобилига ўтириб ҳайдаб кетибди.
Ҳамма йигитлар ортидан югура бошлашибди. Ҳатто орасида битта чўлоқ ҳам аравачасида қувлай бошлабди. Қиз тезликни оширган сари, бирин-кетин йигитлар орқада қолаверишибди. Лекин бояги аравачадаги чўлоқ йигит машинани ортидан изма-из етиб келибди.
Қиз охири автомобилини тўхтатиб, тушибди-да дебди:
— Ҳамма йигитлар қолиб кетишди. Битта сиз етиб келдингиз. Энди сизга турмушга чиқишимга тўғри келади.
Чўлоқ йигитни жаҳли чиқиб:
— Турмушга чиқасизми, йўқми бунисини билмадим-у, лекин мени аравачамни машинангизга боғлаб қўйган одамни даб-даласини чиқаришим аниқ! - дермиш.
Ўғлим бу йил биринчи синфга чиқади. Мактаб бозорига бориб, ҳамма зарур нарсаларни хариб қилдик.
Ручка, дафтар, китоб, камар, валерианка ...
Кунларнинг бирида Афанди хотинига деди:
— Мен мажлисга бораман, кеч қолсам керак, дарвозани беркитиб ётаверинглар.
— Яхши, сиз келгунча зерикиб ўтирмай театрга бора қоламан, - деди хотини.
— Нима, театрга? Ким билан?
— Албатта мажлисга бормаган одам билан-да!
Меҳнат таътилим фақат бақириш билан ўтди!
Қизимга: "Сувдан чиқ! Кўкариб кетдинг..."
Эримга: "Бардан чиқинг! ...!!!"
Бир одам «Запорожец» машинасини сервисга олиб келиб устага дебди:
— Машинамга титан дисклар қўйдирмоқчи эдим.
— Бир миллион бўлди.
— Яна «Феррари»ни моторини ҳам.
— Беш миллион тўлайсиз.
— Тюнинг ўрнатиб берсангиз, ичидан ва ташқаридан!
— Уч миллион қўшасиз.
Машина эгаси ҳайрон бўлиб:
— Ҳазиллашяпсизми?! - деса, уста:
— Сиз биринчи бошладингиз-ку ҳазилни, - деган экан.