— Шу аёлдан гуруч сўраб чиқаман, - деб, аёлни эшигини қўнғироғини босиб туриб, ўйланиб қолибди. Ҳозир у чиқса, гуруч сўрасам, ош қилишимни билади. Кейин иложсиз ошга таклиф қиламан. У чиқади, меҳмонни ҳурматидан шампан қуяман. Шу пайт эшик очилиб, хотиним кириб келиб қолади...
Шундай ҳаёл суриб турса, эшикни қўшниси очиб:
— Лаббай қўшнижон, келинг, - деса, йигит:
— Эй-й, гуручинг бошингдан қолсин! - деб кетиб қолибди.
— Бугун сизни китобингизни ўқиб тугатдим, - деди китобхон.
— Охиргисиними? – сўрабди ёзувчи.
— Шундай деб умид қиламан..., - деган экан китобхон.
— Ўтин керакми?
Уй эгаси:
— Йўқ, керак эмас!
Тонгда ҳовлисига чиқган уй эгаси:
— Вой шўрим! Ўтинларим қани???
— Жуда-ям сифатли матодан тикилган! Туркиядан олиб келинган. Катта йигит бўлгунча кияди, ...
Аёл кўйлакни харид қилиб, ёнида турган кичкина ўғилчасига кийдиради-ю, кўчага чиқган заҳоти ёмғир ёғиб, болакайни устидаги кўйлак шалаббо бўлади. Қараса, янги кўйлакни енги қисқариб, ўзи торайиб, ранги оқариб кетади. Аёл шу заҳоти жаҳл билан дўконга қайтиб борса, рўпарасидан чиқган сотувчи:
— Вой-ву, кап-катта йигит бўлиб кетибсан-ку...- дермиш.
Ҳозир эса қари ва хунукмиз!
— Ҳа айниқса сен!!!
Иштонинг "D&G", туфли "Gucci", майка "Аrmаni", сумка "Louis Vuitton", телефон "iPhone 11 Pro Max"…
Мен бир нарсага ҳайронман, сен автобусда нима қиляпсан?
Айниқса, дарс қилиш ўрнига латифа ўқиб ўтирганларига!!!
"Ҳурматли инженер-профессорлар, ушбу самолёт сизларнинг талаба-магистрантларингиз томонидан яратилди. У илк бора ҳавога кўтарилишга тайёр. Мароқли парвоз тилаймиз!"
Шу пайт ҳамма профессорлар ур-йиқит қилиб, самолёт бортидан қоча бошлабди-ю, фақатгина биттаси жойида хотиржам ўтираверибди.
— Сиз нега хотиржам ўтирибсиз? Талабаларингизга жуда-ям ишонар экансиз?! - дейишса, профессор пинагини бузмай:
— Агар шу самолётни мени талабаларим қурган бўлишса, учиш у ёқда турсин, у ҳаттоки жойидан ҳам қўзғалмайди, - дермиш.