Ҳамма жим кетаётса, ҳар битта йўловчига савол бериб гапира бошлабди:
— Сиз қаерларда бўлгансиз?
— Америкада.
— Мен ҳам у ерда бўлганман. Ажойиб юрт...
— Сиз қаерда бўлгансиз?
— Гавай оролларида.
Шунда ҳалиги киши яна мақтаниб кетибди:
— Ҳа мен Гавай оролларида дам олганман, - деб роса мақтанибди.
Қараса учинчи йўловчи томонга бурилиб, энди гапира бошлаган экан, у одам ҳам жаҳли чиқиб:
— Мен онамни қорнида бўлганман фақат, - деса, гапдон одам:
— О, мен ҳам у ерда 9 ой бўлганман, - дермиш.
— Салом, бир кило сут беринг.
— Кесиб берайликми ё қоғозга ўрабми?
— Эшитдингми? Мамлакатда кризис бошланибди.
— Йўқ эшитмадим. Кризис ўзи нима у?
— Кризис бу... масалан сени бой одамлардан танишинг борми?
— Йўқ!
— Энди бўлади!
— Бугундан бошлаб мени ойлигим кўтарилади. Ҳафтада 4 кун дам оламан.
— Буни сенга ким айтди?
— Гинеколог билан адвокат айтди!
— Мен тобора эшитиш қобилиятимни йўқотаяпман, сўнгги пайтда ҳатто ўз йўталимни ҳам эшита олмаяпман.
Шифокор унга дорилар рўйхатини ёзиб узатди ва деди:
— Мана шу дориларни кунига уч маҳал ичинг...
— Кейин яхши эшитадиган бўламанми?
— Йўқ, қаттиқроқ йўталасиз.
— Лаънати, лабимни куйдирдинг, - дебди. Манти тугилган жойидан очилиб кетибди. Афанди дарғазаб бўлиб:
— Лабимни куйдириб, яна кулади бу! - деса, мантини ёғи оқибди. Афанди:
— Сўксам йиғлайди яна, - дермиш.
— Эрталаб 6:00 да уйғонгандим. Кейин кўзим сал илинибди-да...
Кейин қиз йигитга:
— Бирор кафега кирайлик, кинони гапириб бераман, - дебди.
Бир кафега кириб ўтириб, қиз кинони гапириб бера бошлабди. Бир ярим соат тинмай гапириб бўлиб:
— Мана, кинони 1-қисми тугади. Ҳозир бир сув ичиб олай, 2-қисмини гапириб бераман, - деса, йигит:
— Майли, фақат кинодаги ашула айтиб, рақсга тушган жойларини ўтказиб юборгин. Шунча одам олдида уялиб кетябман, - деган экан.
— Дада,сиз ҳам муаллимани севиб қолганмисиз?
— Ҳа!
— Кейин-чи, кейин нима бўлган?
— Кейинми? Кейин ойинг сени бошқа мактабга ўтказиб қўйган!