— Дадаси нега ухламадиз? - деса, эри:
— Instaдаман, - дебди.
Шунда хотин:
— Унда мени янги расмимга лайк босиб юборинг! - дермиш.
— Ўғлим қарачи даданг келяптими?
— Ҳа, келяптилар.
— Даданг йўлни қайси четида келяптилар?
— Иккала четида ҳам онажон!
— ... яна ичибди...!
Дўстлари билан очиб қарашса, оппоқ қоғоз. Ҳеч нарса ёзилмаган.
— Нега бундай? - дейишса,
Аскар:
— Аразлашиб қолгандик, - дермиш.
Бунга чидолмаган манти ўзини лағмонга осиб қўйибди.
— Азизим, мен ҳомиладорман!
Кун. Соат 10:30:
— Исмини нима қўямиз?
Пешин. Соат 13:30:
— Қайси институтга ўқишга киради, адаси?
"Меҳрибон бувижоним! Сизни кўргани бориш учун рухсат сўрадим. Лекин беришмади. Уйда бирор арзирли сабаб бўлмаса, бизларга уйга рухсат бермас экан.
Шу сабаб, конвертга қўшиб, посылка жўнатяпман. Посылка ичида граната бор. Шу гранатани симини тортсангиз, мен уйга бориб-келардим".
— Ҳа, 85 килограмм эдим. Мана ҳозир 70 килограмман.
— Парҳез қилдингми?
— Йўқ. Ҳаммасига эрим сабабчи. Эримни бошқа аёл билан учрашиб юрганини сезиб қолдим. Аламимдан озиб кетябман.
— Ажрашиб кетмайсанми?!
— Ажрашаман. Яна 15 килограмм озай, албатта ажрашаман.
— Салом, мен Шерзодман. Мен ҳам алкоголикман. Мен асосан виски ичаман.
— Салом, мен Ҳамид бўламан. Мен барменман. Буюртмани қабул қилдим.
Бошлиқ:
— Хўш, мана комиссиядан яхши ўтибсан. Қани айт-чи, Кумушга ким заҳар бериб ўлдирган?
— Билмайман ўртоқ бошлиқ.
— Ньютонни бошига тепадан нима тушган?
— Уни ҳам билмайман...
— Сенга бир ҳафта муҳлат. Аниқлаб келасан, - дебди.
Йигит уйига келса, адаси сўрабди:
— Ҳа ўғлим, ишга олишдими? - деса, ўғли:
— Ҳа ада олишди. Биринчи иш кунимни ўзидаёқ иккита жиноий иш ҳам беришди, - дермиш.