— Бугун энг ялқов аскарга жуда осон топшириқ бор.
Ҳамма аскарлар "Мен" деб қўл кўтарибди. Орасида фақат битта аскар жим турганмуш.
— Сен нега индамаяпсан?, - дебди сержант.
— Қўлимни кўтаришга эриндим, - дермиш бояги аскар.
— Автобусни тўхтатинг! Ишга кеч қоляпман...
Автобусга етиб олган аёл:
— Марҳамат қилиб, чипталарингизни кўрсатинг!!!
Яхши-ям мен ўша вақт ухламай, барабан чалаётган бўламан!
— Адаси, менга-ям беринг. Бироз ўйин ўйнай, - дебди.
Эри бўлса асабийлашиб:
— Овқат қилаётганингда бирор мартта чўмични сўраганманми сендан?! - дермиш.
— Қанақа ўйин?
— «Ҳайвонот боғида» деган ўйин. Биз қафасдаги ҳайвонлар бўламиз, сиз эса томошабин бўлиб бизга олма, конфетлар ташлайсиз.
— Алло, бу касалхонами?
— Йўқ, бу қабристон!
— Узр унда! Сизларга мурожат қилишимга сал эртароқ...
— Ҳечқиси йўқ, биз кутамиз.
— Ҳой қуён, сал секинроқ юр! Қаёққа шошиляпсан?
Қуён:
— Умр ғанимат, ўшанга, - дебди.
— Ўзинчи? Нега секин юряпсан.
Тошбақа:
— Шошиб нима қилдим? Камида юз йил яшайман, - дермиш.
— Омадли уйланишми? Бу заҳарли илонлар тўла қопни ичига қўлингни тиқиб, заҳарсиз илонни топиш дегани!
Лабараториядаги қизлар бўлса менга қараб:
— Вой нима қилардингиз овора бўлиб, раҳмат, - деб юборишди.
— Сен шу аҳволда катта бўлсанг ким бўласан?!
Шунда ўқувчи:
— Мен катта бўлсам, қурувчи бўламан! Бурчаги йўқ синф хоналар қураман...