— Ҳўш қизим, мактабингда нима янгиликлар?
Қизи:
— Мактабимиз ёнидаги сомсахонада нархлар ошибди ада...
Шунда битта маҳлуқ келиб самолёт ичига қараб:
— Аёлларни ейман, эркакларни олиб қоламан. Улар менга овқат пишириб, кийимларимни ювишади, - дебди.
Шунда бир аёл ўрнидан туриб:
— Илтимос, бизни еманг, ахир бундай ишларни аёллар қилишади-ку..., - деса, самолёт охирида ўтирган барзанги эркак ўрнидан туриб:
— Ҳой нодон аёл нималар деяпсан?! Маҳлуқ акамни ўзи билади нима қилишни, - дермиш
— Аввал жуда яхши жойда ишлаган экансиз. Айтинг-чи, нега бўшагансиз? - деб сўрашса, йигит:
— Сиз ўзингиз айтинг-чи, аввалги ишчингиз нега бўшаб кетган?
— Жағингиз қандай синди?
— Ишда жароҳат олдим.
— Уч жойидан синибди-я ўзиям. Нима иш қиласиз?
— Экскаваторчиман. Кеча ишдан қайтаётсам, йўлдаги канализация қопқоғи очилиб ётган экан. Бирортаси тушиб кетмасин деб, экскаватор чўмичини туйнукка қўйиб, уйга кириб кетдим. Эрталаб келиб чўмични кўтарсам, канализациядан учта сантехник чиқиб келишди...
— Тузланган қулупнай егим келяпти адаси, - дейиши билан эр ҳушидан кетиб қолибди...
— Кимни?
— Бемаъни тилингизни-да...
Кейин қарға:
— Тегдими? - деса,
Кар:
— Отмисанми?, - дермиш.
Ўзига кела олмаган ҳайдовчи боши ёрилган йўловчига қараб:
— Кечирасиз оғайни. Таксида учинчи кун ишлаяпман. Олдин 15 йил моргда ўлик ташиганман..., - дермиш.
"Мен иш излаяпман. Маоши кўп бўлиши шарт эмас. Фақат битта шартим, душанбадан жумагача дам олиш, шанба якшанба кунлари эса хордиқ бўлса кифоя" деб ёзиб қўйибди.
— Со-со-содиқов.
— Нима, дудуқмисиз?
— Йўқ, адам дудуқ бўлганлар. Гувоҳнома ёзган аёл эса ғирт тентак...