— 500 000 минг сўм.
— Қўрқинчли, парашют очилмаса-чи?!
— Унда пулингизни қайтариб, берамиз.
Туғуруқхонада чақалоқлар алмашиб қолибди. Оталар бунинг чорасини кўра бошлашибди.
Немис:
— Ҳай Гитлер! - деса, бир чақалоқ қаддини ростлабди.
Шунда немис:
— Бу меники, - деб чиқиб кетибди.
Рус ота, бир болани қўлига олибди.
Шунда яҳудий:
— Нимага энди бу гўдак сеники бўлсин?
— Немис: "Ҳай Гитлер" деганда, менинг болам муштларини тугди, сеники эса иштонига ўтириб қўйди.
— Ака, ўзи Англияга 2 кунга бориб келган бўлсангиз, қаердан шунча пул ишладиз?
— Картадан ютиб олдим, - дермиш
— Қанақа қилиб?
— Скверда кетаётсам, 2 та Англичан сувара ўйнаб ўтирган экан. Кейин бири манда 21 деса, иккинчиси ютқаздим деб пул берибди.
Мен ҳайрон бўлиб:
— Нимага бу картасини очмасаям, ютқаздим деб пул тутқаздингиз? - десам.
— Бизда джентелменнинг сўзи қонун, - деб айтди.
Буёғи энди, окалар, ишанаверинг бўлиб кетди.
— 20000 сўм бер…
— Йўқ, берсам яна ичиб қўясан.
Кечқурун хотин ишдан келиб қараса, уйда ғозлар йўқ.
— Хой, эр, ғозлар қани?
Ширакайф эр:
— Ғозлар жанубга учиб кетишди. Агар 20000 сўм бермасанг, қўйлар ҳам тоққа чиқиб кетишади.
Биринчи кампир:
— Ёшим 60 га чиқди, биттаям тишим тушмаган, туф-туф кўз тегмасин, - дебди.
Иккинчи кампир:
— Ёшим 65 га чиқди. Сочларим ҳудди ёшлигимдагидай қалин, қора. Туф-туф кўз тегмасин, - дебди.
Учинчи кампир:
— Мақтанишга бошқа нарса тополмадиларми? Тўғри ёшим силарникидан анча катта. 70 даман, тишларим аллақачон тўкилиб, сочларим ҳам оқариб ётибди. Лекин ҳалиям ман қиз боламан. Туф-туф кўз тегмасин, - дермиш.
— Нега бир қўлизни кесиб кетишди?
Қиз:
— Қўлимда тилла узук ва тилла браслет бор эдида.
Милиция:
— Нега бақирмадиз? Одамларни ёрдамга чақирмадиз?
Қиз:
— Бари тишларим тиллодан, бошимни олиб кетишса, ўлайми? - дермиш.
Улар ҳар сафар вилка, пичоқни беркитиб қаҳвани тўкиб юбориб, официантнинг устидан кулишаркан.
Бир куни официантни чақириб:
— Бизни кечир, сенга кўп беҳурматлик қилдик. Сен бу қилиқларимизга парво ҳам қилмай хизмат қилдинг, -дейишибди.
Официант:
— Бўпти, энди мен ҳам қаҳвага тупурмайман, идишларни унитазда чайқамайман, - дебди.
— Ит сизни талаган экан, болтанинг сопи билан уриб ҳайдасангиз ҳам бўлар эди-ку!
— Ит думи билан қопса, болтанинг сопи билан урар эдим, бети билан қопгандан кейин, мен ҳам болтанинг бети билан чопдим-да! Ўзидан кўрсин!
— Эшмат, мен ёшлигимда қанақа бўлсам ҳозирам худди шунақаман.
— Оллаа, Тошмат, жа оширвордин-ку.
— Ишонмайсанми? Ҳуу анави харсанг тошни кўряпсанми? Ўша тошни ёшлигимдаям кўтаролмасдим, ҳозирам кўтаролмайман.