— Итингизни сал нарироққа олинг, устимда бургалар сакраб юрибди, — деб норозилигини билдирди йўловчи аёл.
— Қоравой, ёнимиздаги аёлни бурга босиб ётибди, пастга тушақол.
— Кечирасиз, назаримда сиз болаларимдан бирининг отаси бўлсангиз керак.
Дахшатдан қотиб қолган эркак:
— Йўғе, бўлиши мумкинмас. Наҳотки?!
— Ўзизни босинг. Нега ховлиқасиз. Ман ўқитувчиман
— Олдиндан огоҳлантириб қўяй, белдан пастига уриш мумкин эмас.
— Майли, у ҳолда каллага ҳам.
— Оҳ, энди сени ўзганинг лаблари эркалайди!
Бир йигит уни эшитиб деди:
— Нима севган қизинг ташлаб кетдими?
— Йўқ... Чупа-чупсимни йўқотиб қўйдим...
— Менга бир дона атиргул беринг, — дебди у сотувчига.
— Атиги биттами?
— Ҳа... Мен жуда камгапман!
— Дадаси, мен унчалик тушунмадим. Партия аъзоси бўлиб нима иш билан шуғулланасиз?
— Агитация ва пропаганда ишлари билан-да!
— А, нима у? - тушунмай сўради хотини.
— Ҳмм, қандай тушунтирсам экан... Фараз қил, кўчада бир чиройли аёл кетяпти. Мен бориб, унга мен билан бирга юришга даъват қилсам — бу агитация, агар у кўниб, менга эргашса — бу пропаганда бўлади. Тушундингми?
— Сал тушунмаган жойим бор... Агар мен кўчада кетаётсам, бирор нотаниш эркак келиб, мен билан агитация ва пропаганда ишлари олиб бормоқчи бўлса, мен нима қиламан?, - деб сўрабди хотини.
Шунда Афандининг аччиғи келиб:
— Сен яхшиси сиёсатга аралашма, хотин!, - деб жавоб қилибди....
— Агар шу қиз бир кеча мен билан бўлса, 50 000 берардим, - деса
Иккинчи йигит:
— Нима деяпсан? Мен 100 000 берардим, - дебди.
Шунда учинчи йигит:
— Йўқ, бунақа чиройли қизни кийинтириш, ресторанга олиб бориш керак, машина олиб бериш керак, - деса
Қиз орқасига бурилиб:
— Учинчи бўлиб гапирганларингиз қайси бирингиз?, - дермиш.