— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
Сураткаш:
— Юзингиз шуми?, - деса,
Хитой:
— Ҳа, лекин кўйлак бошқа-ку", - дермиш.
— Дада, мен уйланмоқчиман!
Отаси:
— Аввал кечирим сўра.
— Нимага?
— Сен аввал кечирим сўрашинг керак!
— Лекин нима учун кечирим сўрайман? Гуноҳим нима?
— Узр сўра!
— Нима қилдим? Сабабини айтинг!
— Узр сўрагин.
— Хўп майли, кечиринг дада. Энди сабабини айтарсиз?
— Ана энди уйлансанг бўлади. Ҳеч қандай сабабсиз узр сўрашни ўрганиб олдинг. Бу уйланганингда жуда керак бўлади.
— Сизга нима бўлди?, - деб сўрабди хотини.
Эри эса:
— Аниқ эсимда йўқ. Ишга кетаётсам, кўчада бир барзанги йигит гугурт сўраган эди. Гугурт қутисини узатганимни эслайман холос..., - дебди.
— Бугун менинг туғилган куним, - дермиш бола ҳам...
— Абдураим тоға, футбол терма жамоамиз ҳақида нималар дея оласиз?
— Сўкиниб гапирсам бўлаверадими?
— Йўғ-а, ахир бизни миллионлаб одамлар тамоша қилишади-ю!
— Унақада, ҳеч нарса деёлмайман.
Биринчисидан сўрашибди:
— Сени исминг нима?
— Изтопар.
— Нимага изтопар?
— Одам ва ҳайвонларни изидан топганим учун.
Иккинчисидан сўрашибди:
— Сеники нима?
— Учарот.
— Нимага учарот?
— Отдан ҳам тез югурганим учун.
Учинчисидан сўрашибди:
— Сени ўзингни исминг нима?
— Лочинкўз.
— Нега лочинкўз?
— Буни тарихи узун, англияликлар бизга ҳужум қилиб, кўпчилигимизни асирга олиб, қамоққа ташлашди. Орадан бир ҳафта ўтиб, атрофимизда тўсиқ йўқлигини биринчи мен кўргандим. Шунинг учун исмим Лочинкўз.
— MP3 қўшиқ ёзилган диск совға қила қолинг, энажон.
— Сенга қанақаси ёқишини билмайман-да.
— Эшитиб қўринг-да, ўзингизга ёқмаганларини танлаб олаверинг.