— Қандай танишганимиз ёдингиздами? - деса, эри:
— Ҳа. Мен таксига қўлимни кўтарсам, сен ёнимга келиб олгансан, - дермиш.
— Тишингни ювиб турибсанми?
— Давлатимиз ривожи тўғриси нима дейсиз?
— Жуда оқилона сиёсат олиб борилмоқда. Фуқаролар шод-ҳуррам. Ҳамма нарса етарли. Нарх-наво пасайиб бормоқда. ...
— Сиз қайси туманда истиқомат қиласиз?
— Мен давлатингизга хориждан меҳмон бўлиб келганман.
— Шунчалик севсанг, уйингни мени номимга ёздириб бер!
— Узр, мен ҳисоблагични ёқишни унутибман, - дебди.
Йўловчи:
— Бўлиб туради... Мен эса ҳамёнимни уйда унутибман, - деган экан.
— Азизим, 20 йилдан бери менга бирор мартта ҳам бунақа зўр кофе тайёрламагансиз...
Эр:
— Кофени жойига қўй! Ўзимга дамладим!
Ҳеч кимга рақамини беришга улгурмадим-у, лекин кимдир тинимсиз қўнғироқ қилиб жонимга тегди.
Мени янги телефонимга қўнғироқ қилишни бас қилинг!
— Бизни заҳаримиз жудаям кучли. У истаган мавжудодни ўлдиради.
Боласи дебди:
— Ойи, унда мен ўлдим! Ҳозиргина тилимни тишлаб олдим.
— Катта айиқ овладим, - дебди ёш овчи.
— Қандай овладинг? - сўрабди овчилар ундан.
— Биринчи ўқни отдим, тегмади. Иккинчи ўқни отдим, яна тегмади. Учинчи ўқни ҳам отдим. У ҳам тегмади, - дебди.
— Унда қандай қилиб айиқни ўлдирдинг? - дейишса, ёш овчи:
— Айиқ кулавериб ўзи ўлиб қолди, - дермиш.