— Катта айиқ овладим, - дебди ёш овчи.
— Қандай овладинг? - сўрабди овчилар ундан.
— Биринчи ўқни отдим, тегмади. Иккинчи ўқни отдим, яна тегмади. Учинчи ўқни ҳам отдим. У ҳам тегмади, - дебди.
— Унда қандай қилиб айиқни ўлдирдинг? - дейишса, ёш овчи:
— Айиқ кулавериб ўзи ўлиб қолди, - дермиш.
Бу маскани дастидан лабимни ҳам беркитиб юрибман!
— Мана, бугун сизлар учун ҳарбий хизматдаги биринчи кун. Сизларни ҳар хил ишларга тақсимлаймиз.
Ораларингда бирон нима пиширишни биладиганлар борми?
— Мен.
— Қаерда ишлагансан?
— Заводда.
— Нима пиширгансан?
— Асфалт.
— Нима бўлди? - деб сўрабди.
Шу ерда турган одам:
— Бир талабани машина уриб кетибди, - дебди.
Кампир хотиржам туриб дебди:
— Ҳайрият-ей! Мен одамни уриб кетибдими дебман...
— Ойи, бугун адам зинадан йиқилиб тушиб ёмон сўзларни айтди.
— Нима деди? Ёмон сўзларни айтмасдан гапириб берақол.
— Унда индамадилар.
Тойота директоридан ўзбек директори сўрабди:
— Сизларни заводингизда нечта инженер ишлайди?
— 7 нафар, - дебди япон.
— Сизларда-чи? - деб сўрабди у ҳам.
Асакалик акахон ичида:
"Ҳозир менда 80 та инженер ишлашини айтсам, ғалати бўлмасинмикин?!" - деб, 6 та ишлайди, - деб қўяқолибди.
Эртаси куни Тойота директорини кўрса, кўзлари қизариб кетган эмиш.
Асака заводини раҳбари:
— Сизга нима бўлди? - деб сўраса, япон:
— Кечаси билан ухламай ўйлаб чиқдим. 7-инженерим нима иш қиляпти экан деб, - дермиш.
Карлсон бўлдик гўё:
Тўртта девор тикланган.
Паррак айланар, аммо -
Учиш жойи чекланган...