Карлсон бўлдик гўё:
Тўртта девор тикланган.
Паррак айланар, аммо -
Учиш жойи чекланган...

Қизалоқ:
— Адажон, музқаймоқ олиб беринг.
Ота:
— Йўқ қизим! Музқаймоққа пулимиз етмайди.
Қизалоқ:
— Нимага етади унда?
Ота:
— Фақат гўштга етади!
Боғдаги дарахтлардан олма ўғрилётган болакай қўлга тушиб қолибди.
— Ҳозир мен сенга ўғрилик қилишни ўргатиб қўйман!!! – деб боғбон болани қувлаб кетаётса, болакай шартта тўхтаб:
— Илтимос амаки, ўргатинг. 3-мартта қўлга тушишим. Ҳечам ўргана олмаяпман билдирмай олмаларни олишни, - дермиш.
Болалигимизда катталар бизга “Катта бўлсанг айтиб бераман” дейишар эди.
Кимгадир бирор нарсани айтиб беришдими катталар?
— Do you speak English?
— Мен-ми? Ҳа, шунақа-ям speak қиламан-ки, кўрсангиз do деб юборасиз...
Икки доктор гаплашяпти:
— Нега сиз беморларингизни чала даволаб, уйга жавоб беряпсиз?
— Ахир мен ярим ставкадаман-ку!
Телефон қўнғироғи жиринглади:
— Алло?
— Алло. Мен моргга тушдимми?
— Йўқ. Ҳозирча бу ерга фақат қўнғироқ қиляпсиз.
Маҳаллада 20 та хотин гаплашиб ўтирса, бир киши янги машина ҳайдаб келиб дебди:
— Қайси бирингизни телефонингизда қайнонангизни расми бўлса, шу машина ўшаники бўлади.
Афсуски, машинани ҳеч ким ололмабди.
Узоқ вақт учрашмаган дўстлар:
— Салом дўстим! Ўзгариб кетибсан. Нима иш қиляпсан?
— Менми? Тадбиркорман.
— Тадбиркор? Ўх-ў, зўр-ку! Айнан қандай тадбиркорсан?
— Оч қолмаслик чора-тадбирларини қидириб топаман.
Ирим-сиримларга ишонасизми?
Хотин уйдан чиқса, пул кетармиш...