— Мен шу кунгача жуда кўп қизлар билан “юрдим”. Уларни саноғи йўқ. Кўнгилҳушлик қилиб, ҳамма ёмонликларни қилиб бўлдим. Энди бўлса ҳамма гуноҳларимни тан олиб, тавба қилдим. Айтинг-чи, мен қандай қизга уйланаман энди?
Фолбин йигитга қараб туриб:
— Сиз ҳудди ўзингизга ўхшаган, тавба қилган қизга уйланасиз, - деган экан.
— Нега? Нима бўлди?
— Туни билан клубма-клуб изғиб юрадиган хотинни менга кераги йўқ!
— Кечаси клубларда нима қилади хотининг?
— Мени қидиради-да...!
— Дунёдаги энг заҳарли илон билан ҳам гаплаша оласизми?
— Албатта, - дебди илон устаси. Кейин аёлига телефон қилиб дебди:
— Онаси келгунимча ош дамлаб қўй, - дебди-да, ҳалиги кишига қараб, - кўрдингми, гаплашдим, - дебди.
— Нимага сен ўртоғингдан кўчирдинг?! У ўзини томдан ташаса, сен ҳам ташлайсанми?! деса,
— Йўқ устоз! Ўлай агар "Синий кит" ўйнамаганман, - деган экан.
— Э дугонажон, анчадан бери тобим йўқ. Жуда мазам қочяпти. Ўтиб кетармикан-а?
— Ҳавотир олма, ўтиб кетади. Ўтган йили ён қўшним ҳудди шунақа бўлиб юрганди. Раҳматли, ўтиб кетди...
— Диля, қоғоз олиб киринг, тез!
Шошиб қолган котиба:
— А4 данми, А3 данми?
Бошлиқ
— Elma дан олиб киринг! Ҳожатхонадаман!
Афанди:
— Ҳой йигит, нима қиляпсан? Қўйиб юбор қизни қўлини! - деса, йигит:
— Машқ қиляпман. Уйлансам, хотинимни кўнглини олиш осон бўлсин деяпман.
Афандини хотини эрига қараб:
— Уйланмасдан аввал қўлингиз синганмиди?! - дермуш.
— Қўлсиз, оёқсиз эшик очар бу нима Ахмат?
— Бу мени дадам!
— Ўтир хазилкаш бу нима деганинг!?
— Устоз тўғри-ку, дадам ичиб келган кунлари қўл оёқларини ишлатмай, боши билан эшикни суриб кирадида уйга...
— Зудлик билан операцияга тайёрланглар! - дебди.
Операция бошланибди. Врач ҳайдовчининг миясини олиб, ҳамширага берибди-да:
— Ушлаб туринг, ҳозир қайтариб берасиз, - дебди.
Ҳамшира ҳайдовчининг миясини деразага қўйган экан, ташқарида юрган мушук тортиб олиб кетиб қолибди.
Операция сўнгида врач мияни сўраса, ҳамшира мушукни гапириб берибди.
Шунда врач дебди:
— Майли бошини шундоқ ўзини ёпиб қўяверинглар. Автомат коробка ҳайдаб юраверади...!