Банкни тунаган ўғри пулларни санаб кўриб:
— Бор-йўғи эллик миллион экан..., - деди ғазабли оҳангда.
Шу пайт радиодан: "Шаҳримизда жойлашган банклардан бирида қўпорувчилик содир этилди. Номаълум шахс томонидан, бир миллиард миқдордаги пул ўғрилаб кетилди" - деган хабар тарқалди. Ўғрининг баттар жаҳли чиқиб, ўзига-ўзи минғирлаб дебди:
— Ҳаётимни хавф остига қўйиб, атига эллик миллион ўғирлай олдим холос! Банк бошқарувчиси эса, ўтирган жойида тўққиз юз эллик миллион ишлаб олди-я...!!!!
Айиқ, қуён ва бўрини ҳарбий хизматга чақиришибди. Йўлда уччаласи военкоматга кетаётган экан. Айиқ айтибди:
— Келинглар, келишиб олайлик! Военкомни олдига ким биринчи кирса, у саволларни бошқаларга айтади. Биз ҳам шу саволларга жавоб берамиз. Ҳаммани жавоби бир хил бўлса, бир жойда хизмат қиламиз, - дебди.
— Осонроқ хизмат - бу қурилиш батальони, - дебди бўри.
Биринчи бўлиб қуён кирибди. Қайтиб чиқиб, шундай дебди:
— Военком танкани, самолётни, машинани расмларини кўрсатади. Билмайман денглар. Кейин шкафни ичидан ғишт олиб столга қўяди. Бу ғишт деб айтинглар. Шунда ҳаммамизни қурилиш ботальонига ёзади. Бирга хизмат қиламиз.
Бўри кириб-чиқиб, — Ҳаммаси жойида, қурилишга, - дебди.
Айиқ кириб кетибди. Ичкарида военком айиқга саволлар берибди. Расмларни кўрсатибди. Айиқ билмаслигини айтибди. Военком энди ўрнидан туриб, шкафга қараб кетаётса, — Ғишт бор, ғишт бор!, - деб бақирибди айиқ. Военком бўлса:
— Қойил сенга! Сени қобилиятинг бор экан. Сен разведкага борасан, - дебди.
Битта йигитдан сўрашибди:
— Қайси олийгоҳга ўқишга кирдинг?
— АПЕЖга.
— Қайси олийгоҳ экан у?
— Адамни пули етган жойга! - дермиш.
Футбол майдони - камбағаллар бойлардан тепада туриб, уларга бақириб, томоша қиладиган ягона жой ҳисобланади.
— Дугонажон, озиб, чиройли бўлиб кетибсанми ?
— Ҳа, 85 килограмм эдим. Мана ҳозир 70 килограмман.
— Парҳез қилдингми?
— Йўқ. Ҳаммасига эрим сабабчи. Эримни бошқа аёл билан учрашиб юрганини сезиб қолдим. Аламимдан озиб кетябман.
— Ажрашиб кетмайсанми?!
— Ажрашаман. Яна 15 килограмм озай, албатта ажрашаман.
Болакай мактабдан келиб дадасидан сўради:
— Дада,сиз ҳам муаллимани севиб қолганмисиз?
— Ҳа!
— Кейин-чи, кейин нима бўлган?
— Кейинми? Кейин ойинг сени бошқа мактабга ўтказиб қўйган!
Травматолог врач малака оширувчи талаба билан бирга беморни кўздан кечиряпти. Врач:
— Мана қаранг, бош суяги лат еган.
Талаба:
— Балки, бош-мия суягидир?!
Врач:
— Эсинг жойидами? Мия борми бунда?! Мияси бор одам, хотинини туғилган кунига жазманини бошлаб келадими?! Мана энди, нима аҳволда ётибди...
Бир йигит бошқа шаҳарга бориб, сартарошхонага кириб, соқолини олдирмоқчи бўлиб ўтирибди. Шунда сартарош совунга туфлаб, энди йигитни юзига суртмоқчи бўлган экан, йигит:
— Ие, қизикмисиз?! Мен меҳмонман! Шунақаям фаросатсиз бўласизми? - деса, сартарош:
— Укам сен меҳмонлигинг учун совунга туфлаб, кейин юзингга суртмоқчиман. Шу ерлик бўлсанг, юзингга туфлаб, кейин совун суртаман, - дермиш!
Япон ва ўзбек гаров ўйнашибди. Ким узоқроқ умр кўришини билмоқчи бўлишибди.
Ўзбек Японияга бориб қараса, 103 ёшли қария ўтирган экан.
Кейин япон Ўзбекистонга келибди. Бир пайт қараса, тоғдан 102 ёшли қари ўзбек отахон югуриб тушиб келаётганмиш.
— Нима бўлди? - деб сўрашса: ўзбек отахон:
— Отамдан қочиб келяпман. Бобомни хассасини беркитиб қўйгандим, - дермиш.
Бир одам иккинчисига дебди:
— Сен менга кимлигингни айтсанг, сенинг дўстинг ким эканини айтиб бераман.
Иккичиси:
— Мен миллионерман, - дебди.
Биринчиси:
— Сенинг дўстинг менман! - дермиш.