Эрта тонгда уйига қайтган эрига эшик очган хотини:
— Ҳа, нега келдингиз? - дебди.
Эри бўлса ўзини йўқотиб:
— Нонушта қилгани..., - дермиш.
— Дўстим, "А" ҳарфидан бошланадиган тана аъзоингни номини айт-чи?!
— Билмайман, менда у аъзо йўқ! Мен эркакман!
— Бўлмайди-да... "Ақл" нима қилсин сенда...
Бир куни афанди балиқ овига борибди.
Ҳаво айниб, совиб кетибди. Шунда афанди балиқ тўрига ўранволиб, — барибир совуқ-да..., - дермиш.
Тилла балиқ Максим Галкинга қараб дебди:
— Бор, кетавер! Сени кампирингда ҳамма нарса бор.
Эрталаб келин кафтларини ерга текказиб, машқ қилаётса, қайнонаси унга қараб:
— Салом берсангиз бўлди. Таъзим қилишингиз шарт эмас!, - дебди.
Америкаликлар ойга чиқишганини эшитган россияликлар, қуёшга чиқишга аҳд қилишибди.
— Ўртоқ бошлиқ, буни асло иложи йўқ! Ахир қуёш куйдириб юборади, - дейишибди космонавтлар.
— Буни йўли бор, сиз кечаси кетасизлар, - дермиш командир.
Ота ўғлига Пушкиннинг “Олтин балиқ" эртагини ўқиб беряпти.
Эртак охирида ўғли отасига қараб:
— Дада, нега чол олтин балиқдан янги кампир сўрай қолмайди?, - дермиш.
Бир аёл эрига:
— Сизга битта савол бераман. Топа олмасангиз менга эллик берасиз. Агар сиз берган саволга мен жавоб бера олмасам, сизга эллик минг бераман, - дебди.
— Майли, - дебди эри.
— Ердан ойгача қанча масофа бор? - дебди хотини.
— Билмадим, - деб эллик минг берибди эри.
— Ўзи ердан ойгача қанча хотин?, - деса, — ўзим ҳам билмасдим адаси, - дермиш хотини.
Бир бой одам хотинига қўнғироқ қилиб:
— Азизам, гапларимни эшит! Мени бизнесим тамом бўлди, инқирозга учради. Энди мени ҳеч нарсам йўқ!
Эри ишдан қайтиб келса, уйда хотини йўқ эмиш. Ҳамма нарсаларини йиғиштириб, кетиб қолибди.
Эри бўлса:
— Эй, жин урсин бундай аҳмоқни. Ҳазилни-ям тушунмайди ўзи бу!, - дермиш кулиб.
Қари чол аэродромга келиб учувчига:
— Илтимос, мени кампирим билан самолётингда учириб келгин.
— Буни иложи йўқ!
— Йўқ дема болам. Шу ёшга кириб, ҳали бирор марта-ям осмонда учмаганмиз. Самолётга чиқиш орзуимиз бор!
Учувчи рози бўлиб, чол ва кампирни самолётга чиқарибди-да дебди:
— Фақат битта шартим бор отахон, агар бақирсангиз шу заҳоти ерга қайтамиз.
— Хўп, бақирмайман, - дебди чол.
Самолёт ҳавога кўтарилибди. Учувчи бор маҳоратини кўрсатиб, энг юқори баландликка чиқибди. Тепага , сўнг зудлик билан пастга шўнғибди, бир томонга қайрилиб учибди. Самолётни чархпалак сингари айлантириб ташласа ҳам, чол-кампир индамасмиш.
Ерга қўнгач, учувчи чолга қараб:
— Ҳа отахон, қўрқмадингизми? Ростини айтинг, бақириб юборай дедингизми?, - деса, чол:
— Тўғрисини айтганда, кампирим самолётингдан тушиб кетганда сал бақириб юборай дедим болам, - деган экан.