Икки арвоҳ қабристонда гаплашиб ўтиришибди:
Биринчи арвоҳ:
— Сен нимадан ўлгансан?
Иккинчиси:
— Бир куни уйга келсам, остонада бегона оёқ кийим турибди. Хотинимни жазмани билан ушладим, деб ўйлаб уйга югуриб кирсам, ҳеч ким йўқ! Хоналарни текшириб чиқдим, йўқ. Хотиним менга янги туфли сотиб олибди, деб хурсандчиликдан юрагим ёрилиб ўлиб қолдим.
Биринчи арвоҳ:
— Агар ўшанда шкафни ичини очиб қараганингда, ҳозир иккаламиз ҳам тирик бўлардик...
Биринчи арвоҳ:
— Сен нимадан ўлгансан?
Иккинчиси:
— Бир куни уйга келсам, остонада бегона оёқ кийим турибди. Хотинимни жазмани билан ушладим, деб ўйлаб уйга югуриб кирсам, ҳеч ким йўқ! Хоналарни текшириб чиқдим, йўқ. Хотиним менга янги туфли сотиб олибди, деб хурсандчиликдан юрагим ёрилиб ўлиб қолдим.
Биринчи арвоҳ:
— Агар ўшанда шкафни ичини очиб қараганингда, ҳозир иккаламиз ҳам тирик бўлардик...
Ёш йигит кўчада ўтган-кетганлар билан гаров ўйнаб, пул ишлаб турган экан. Ёнига бир чол келиб:
— Нимадан гаров ўйнаяпсан? - деб сўрабди.
— Отахон, мана шу арчадан баланд сакрасам, сиз менга юз минг берасиз. Сакрай олмасам мен сизга, - дебди.
Отахон рози бўлибди. Ёш йигит абжирлик билан арчани устидан сакраб ўтиб:
— Пулни чўзинг, - деса, чол:
— Сен "Арчадан баланд сакрасам" дегандинг. Арча умуман жойидан қимирламади-ку!? Ўзинг пулни бер, - дермиш.
— Нимадан гаров ўйнаяпсан? - деб сўрабди.
— Отахон, мана шу арчадан баланд сакрасам, сиз менга юз минг берасиз. Сакрай олмасам мен сизга, - дебди.
Отахон рози бўлибди. Ёш йигит абжирлик билан арчани устидан сакраб ўтиб:
— Пулни чўзинг, - деса, чол:
— Сен "Арчадан баланд сакрасам" дегандинг. Арча умуман жойидан қимирламади-ку!? Ўзинг пулни бер, - дермиш.
Шом пайтида хиёбон ичидан уйга қайтаётган аёлга кимдир:
— Тўхта! Ерга ёт! Эмакла! - дебди бақириб.
Қўрқиб кетган аёл буйруқларни бажара бошлабди.
Бир пайт қараса, битта киши кучукчаси билан шуғулланаётган экан.
— Тўхта! Ерга ёт! Эмакла! - дебди бақириб.
Қўрқиб кетган аёл буйруқларни бажара бошлабди.
Бир пайт қараса, битта киши кучукчаси билан шуғулланаётган экан.
Уйланаётган бир йигит ЗАГСда имзо қўяётса, ручкасининг сиёҳи тугаб қолибди. Шунда йигит пичирлаб:
— "Садақа бало қайтаради" дейишгани рост экан. Эрталаб садақа қилганим яхши бўпти-да..., - дермиш.
— "Садақа бало қайтаради" дейишгани рост экан. Эрталаб садақа қилганим яхши бўпти-да..., - дермиш.
Ўлим тўшагида ётган бой икки ўғлига меъросини тақсимлаб
— Катта ўғлига ўзининг майхонасини, ароқхўр кичик ўғлига эса қолган ҳамма бойлигини қолдиришга қарор қилибди.
Бойни ҳолидан хабар олгани келган дўсти унинг қароридан хабар топгач, дўстига маслаҳат бериб:
— Дўстим, бойлигингни кичик ўғлингга қолдирмоқчимисан? Ахир у ароқхўр бўлса, бир умр йиғган давлатингни олти ойда ичиб тугатади-ку?! – деса,
бой:
— Тўғри. Аммо шаҳарда биттагина майхона бор, у ҳам бўлса катта ўғлимга тегишли бўлади! – деган экан.
— Катта ўғлига ўзининг майхонасини, ароқхўр кичик ўғлига эса қолган ҳамма бойлигини қолдиришга қарор қилибди.
Бойни ҳолидан хабар олгани келган дўсти унинг қароридан хабар топгач, дўстига маслаҳат бериб:
— Дўстим, бойлигингни кичик ўғлингга қолдирмоқчимисан? Ахир у ароқхўр бўлса, бир умр йиғган давлатингни олти ойда ичиб тугатади-ку?! – деса,
бой:
— Тўғри. Аммо шаҳарда биттагина майхона бор, у ҳам бўлса катта ўғлимга тегишли бўлади! – деган экан.
Мураббийидан жаҳон биринчилигида қатнашиш хабарини олган ёш гимнастикачи қиз вокзалга келибди. Поезд келгунича ҳали 30 дақиқа вақт борлигидан унумли фойдаланишга қарор қилган қиз кутиш майдончасида машқларни такрорлай бошлабди. Кўп ўтмай, бир қари онахон қизнинг олдига аста келиб:
— Онанг айлансин жон қизим, жуда-ям қийналиб кетдинг. Юрақол, хожатхона қаердалигини кўрсатаман..., – дермиш.
— Онанг айлансин жон қизим, жуда-ям қийналиб кетдинг. Юрақол, хожатхона қаердалигини кўрсатаман..., – дермиш.
Эр-хотин жанжаллашаётиб эр:
— Айбимни тан оламан. Бўлди, мен эшшакман! Яна нима истайсан...?
Хотин:
— "Иа" деб бақиринг!
— Айбимни тан оламан. Бўлди, мен эшшакман! Яна нима истайсан...?
Хотин:
— "Иа" деб бақиринг!
Ёқтирган қизим ёнимда, мен машина ҳайдаб кетаётсам, у менга меҳрли боқиб:
— Мени чин дилдан севаркансиз... Мана ҳозир ҳам, мен томонга тез-тез ўгирилиб, ҳар дақиқа мендан хабар олиб турибсиз...
Мен индамадим. "Йўлларда автомобиллар кўп, ён томондаги ойналардан орқадаги машиналарга қараб ҳайдаяпман" демайман-ку унга...!
— Мени чин дилдан севаркансиз... Мана ҳозир ҳам, мен томонга тез-тез ўгирилиб, ҳар дақиқа мендан хабар олиб турибсиз...
Мен индамадим. "Йўлларда автомобиллар кўп, ён томондаги ойналардан орқадаги машиналарга қараб ҳайдаяпман" демайман-ку унга...!
Сержант янги келган аскарларга:
— Бугун энг ялқов аскарга жуда осон топшириқ бор.
Ҳамма аскарлар "Мен" деб қўл кўтарибди. Орасида фақат битта аскар жим турганмуш.
— Сен нега индамаяпсан?, - дебди сержант.
— Қўлимни кўтаришга эриндим, - дермиш бояги аскар.
— Бугун энг ялқов аскарга жуда осон топшириқ бор.
Ҳамма аскарлар "Мен" деб қўл кўтарибди. Орасида фақат битта аскар жим турганмуш.
— Сен нега индамаяпсан?, - дебди сержант.
— Қўлимни кўтаришга эриндим, - дермиш бояги аскар.
Бир куни ўрмонда тошбақа билан қуён кетаётишса, тошбақа:
— Ҳой қуён, сал секинроқ юр! Қаёққа шошиляпсан?
Қуён:
— Умр ғанимат, ўшанга, - дебди.
— Ўзинчи? Нега секин юряпсан.
Тошбақа:
— Шошиб нима қилдим? Камида юз йил яшайман, - дермиш.
— Ҳой қуён, сал секинроқ юр! Қаёққа шошиляпсан?
Қуён:
— Умр ғанимат, ўшанга, - дебди.
— Ўзинчи? Нега секин юряпсан.
Тошбақа:
— Шошиб нима қилдим? Камида юз йил яшайман, - дермиш.
