— Кейин-чи?
— Кейин биз танишдик...
— Эх, онамни гапларига қулоқ солганимда бу аҳволда юрмасмидим
— Хўш онанг нима дегандилар?
— Билмадим, айтаяпманку қулоқ солмаганман деб..
— Менга қаранг Таннозхон, қачондан бери эркакларни трусигини кияяпсиз?, - деса.
Ҳалиги аёл:
— Эрим шу трусикни кроватимиз тагидан топиб олгандан бери, - дермиш.
— Ииии, чироқни ёқманг, - дея саросимага тушибди хотини. — Бошим оғриб кетияпти-я, дорихонага тушиб, дори олиб чиқмайсизми?
Эри шошиб, кийинибди-да, дорихонага тушиб:
— Ука, менга бош оғриқ дори бер, - деса.
Сотувчи йигит:
— Ия, Сотволди ака, пажаркадан мелисага ўтказишдими, - дермиш.
— Хей бола, ким ўргатди сенга сўкинишни?
Бола:
— Ким ўргатди эмиш, нима одамда туғма истеъдод бўлмайдими?
— Жавоб беринг илтимос, менинг тоғам касалхонада экан. Бошлиқ унга рахми келиб жавоб берибди.
Ишдан сўнг стадионга тушган бошлиқ у ерда ўз ходимини учратиб қолибди.
— Ие, сен тоғангни олдига касалхонага боришинг керак эди-ку?!!
— Ҳозир хўжайин шошмай туринг, тоғам мана шу ўйинга ҳакамлик қилмоқда, ўйин тугасин, кейин аниқ касалхонага тушади.