— Менга қойил бўлинг, кунига 200 кг мих, 100 кг елимни тежаб қолдим.
— Қойилман сизга,— деди Афанди, йиртиқ туфлисини кўрсатиб,— кўряпсизми, менинг туфлим ҳам «тил»ини чиқариб гапингизни маъқулламоқда.
— Ээ, ошна лўлилардан 50 долларга бармоғимдай келадиган тилла тросс олдим. Эсингдами қалбаки 100 долларни ахлатдан топиб олгандим?
Ўша 100 долларни бергандим, 50 доллар қайтим ҳам қайтаришди. Боплабманми?
— Ие, бу тилламас-ку, кўп хурсанд бўлаверма.
— Нега хурсанд бўлмай, ахир лўлилар қайтимга берган 50 доллар тоза экан, текширтирдим ошна.
— Тепага чиқишни ўйла, - деб ёзилган экан.
— Яхши қиз бу сизга лезгинкамас, нега бунча тез ўйнавоссиз, деб сўраса
Қиз:
— Мани вақтим кам, тез ўйнаб кетишим керак, — дермиш..
Кичик ўғлини қўлига чўп бериб синдир, деди.
Кичик ўғил чўпни синдирди.
Отахон ўртанча ўғлига синган икки бўлак чўпни бериб:
— Синдир, деди.
Ўртанча ўғил чўпни синдирди.
Навбат Катта ўғилга келди.
Катта ўғил қийналмай чўпларни синдирди.
Отахонни бошидан тутуни чиқиб бақирди. 1000 йиллик ривоятни белига тепдинг аҳмоқ ўғил.
— Бу ўқланиб турган экан, отилиб кетмасин.
— Ҳечқиси йўқ, отилса қайтиб ўқлаб оламан.
— Ҳа, тез ёрдам.
— Ўғлим ёзиб турган ручкамни ютиб юборди, тез келинг.
— Хўп.
— Ҳа мен унгача нима килай?
— Биз боргунча қаламда ёзиб туринг.
Ҳукм ижро қилинди. Эзилган деҳқон ҳанги эшакдан қутулиш учун уни бозорга олиб кириб, Афандини кўрди-да, бошига тушган ҳодисани сўзлади.
— Қўй, бунга ҳафа бўлиб эшагингни сотма, - деди Афанди, - ҳамма эшак ҳам эшакни кўрганда ҳанграйди!
— Бошлиқ котибага қайчи шунчалик шартми, қайчини нима аҳамияти бор?
— Роса аҳамияти борда, мана эски котибам шу қайчиси йўқлиги учун ишдан бўшаб кетди.
— Қандай қилиб?
— Бир куни шимимни тугмаси узилиб кетган экан. Котибадан тикиб беришини илтимос қилдим, тикиб бўлиб ипни узмоқчи бўлиб излади қайчи топаолмади, кейин тишлаб ипни узаётган пайти хотиним келиб қолгандида.