Бир одам йўлда кетаётиб бир қизчани кўриб қолибди ва сўрабди:
— Ҳой қиз, нега бу ерда турибсан, адашиб қолдингми?
Қизча:
— Нега сўраябсиз, туриб ҳам бўлмайдими
— Ўзим шундай, уйинг қаерда?
— Ўзингизникичи?
— Меники чилонзорда! Ўзингизники қаерда?
— Меники ҳам Чилонзорда!
— Унда бу ерда нима қиляпсан?
— Сизни кутиб турибман!
— Мени?
— Ҳа сизни дада!
— Ие, қизим Гулчапчап ойинг қани?!
Дугонам билан уни уйида кечгача гаплашиб ўтирдик.
Ҳеч қандай иш қилмади. Эри ишдан келишига ярим соат қолганда музлатгичдан дўкондан харид қилган тайёр чучварани олди-да, ошхонадаги столга озгина ун сепиб чучвараларни териб чиқди.
Бироздан кейин эри ишдан қайтди.
"Азизим! Сиз яхши кўрган чучварани тугиб қўйдим. Ҳозир пишираман!" - деса бўладими...?!
Ким айтди сизга уйда ўтирган аёллар кўп иш қилади деб? Унда бу нимаси?!
Май ойида ҳам карантин давом этишини эшитгач, бошимда қаттиқ оғриқ сездим. Май учун кўзлаган режаларим парчаланиб кетди шекилли.
Бир эр хотинига 8 март байрамига учта бир хил ички кийимлардан совға қилса, хотини совғаларни олиб:
— Адаси, бу нима қилганингиз? Нега буларни ҳаммаси бир хил? Кўрганлар умуман алмаштирмас экан демайдими?! - деган экан.
Бир куни Месси билан Рональдо гаплашиб қолишибди.
Месси:
— Мени бир нечта кубокларим бор, - дебди.
Рональдо эса:
— Менда эса, Ўзбекистондаги “Уммон” гуруҳини дастхати бор, - деган экан.
Қишлоқда яшайдиган йигитлар кечаси нечида уйга қайтганини ота-онаси аниқ билади.
Чунки тракторда шовқинсиз келиб бўлмайди-да.
Бир куни Ойпошша эрига:
— Дадажониси, қўшнимиз Мехрихонга ўғли Москвадан шунақа сюрприз юборибди-ки, аста қўяверасиз, "ха-ха-ха" Ҳавотир олманг. Ўғлимиз бизга бундай сюрприз, яъниким келин, асло олиб келмайди, "ха-ха-ха", - деса
Ойпошанинг эри хотинига ачиниб қараб:
— Хотинжон, ўғлинг сенга бошингда ёнғок чақиб, маймундай ўйнатадиган "енгил кавалерияни" яъниким келинни тайёрлаб қўйган, - дермиш.
— Манга қара, нега сан пичоқни кўтариб олдинг?
— Сиз.
— Нима, нима сиз?
— Ука... пичоқ кўтариб олганга сизлаб мурожат қилишади.
Афандининг хотини ўлиб, бир тул хотинга уйланди. Бу хотин бўлар-бўлмасга жанжал кўтарар...
— Ўлган эрим ундоқ эди, бундоқ эди, — деб йиғлар эди.
Афанди бир куни ундан баландроқ овоз чиқариб йиғлади. Хотин ҳайрон бўлиб сўради:
— Мен-ку ўлган эримни эслаб йиғлаяпман, сиз нега йиғлайсиз?
Афанди пиқ-пиқ йиғлаб туриб жавоб берди:
— Агар ўша шўрлик эринг ўлмаганда, сен тул қолмаган бўлар эдингу, мен сенга уйланмаган бўлар эдим...
Олимлар тажриба синови ўтказишибди.
Аёлларни қачон гапи тугар экан деб, икки аёлни бир хонали квартирага жойлаштиришибди. Барча керакли озиқ–овқат билан таъминлаб кузатишибди.
1 ой ўтибди, 2 ой ўтибди, 3 ой ўтса ҳамки аёлларни гапи тугамасмиш. Олимлар 5 ойдан сўнг эшикни очиб чиқинглар, деса, ҳалиги аёллар:
— Майли қолганини кейин гаплашармиз, - деб чиқиб кетишибди.