— Мунча хунуксан? - деб сўрабди...
— Итингизни сал нарироққа олинг, устимда бургалар сакраб юрибди, — деб норозилигини билдирди йўловчи аёл.
— Қоравой, ёнимиздаги аёлни бурга босиб ётибди, пастга тушақол.
Имтиҳон олувчи:
— Хўш, айтингчи, рус-япон уруши қайси мамлакатлар ўртасида бўлиб ўтган?
— Вариантлар борми, домла?
— Намунча таққиллатасан?!, ўтир тезроқ! - дебди.
Дудуқ киши бўлса:
— Тақ, Тақачига борадими? - деб сўрабди.
Бир куни ҳайдовчи хўжайинига маслаҳатли иши бор эканини айтибди.
Хўжайин:
— Нима гап, - деб сўраса:
— Хўжайин, икковимизга битта шофёр олсак, қандай бўларкин?!, - дермиш.
Йўлда ҳаммаҳаллалардан бири Афандининг кўчини кўриб сўради:
— Бор кўчингиз шуми? Бу қанақа рўзғор? Афанди жавоб берди:
— Тўрт қиз чиқарганнинг рўзғори!
— Меҳмон, бола-чақаларингизни ҳам роса соғингандирсиз-а?
— Нимасини айтасиз! Эртага ҳаммаларини шу ерга чақирмоқчиман.
— Қойил мани хатто танимийдиган қиз ҳам ташлаб кетди.
— Тақиқлагани тўғри. Лекин бюллетенни чўзиш тўғрисидаги гапинг нотўғри. Бундан ташқари, доктор менга ичишни тақиқлагандан кейин кўп ўтмай қазо қилди.
Хўш, у ўлганидан кейин ҳам буйруғига бўйсунишим керакми?