Эр уйига югуриб келиб, ошхонадан хотинини кўтариб чиқиб спальнига қараб югурибди.
Хотин ҳайрон, 5 йилда биринчи марта деб эр, хотинини спальнига ётқизиб, устига ўзи ётиб. Адиёл билан устиларини ёпиб хотинига қараб:
— Қара соат олдим қоронғида ёнади, дебди
Бир одам янги машина сотиб олибди ва унга хотини:
— Ҳозир ёмон одамлар кўп, машинани магнитафонини ўғирлаб кетишлари мумкин. Гаражимиз йўқ. Нима қиламиз? - дебди.
Эри ўйлаб, ўйлаб чорасини топибди. Қоғозга: "Бу машинада аудио магнитафон, уяли телефон, ҳатто мотори ҳам йўқ", - деб ёзиб, ёпиштириб қўйибди.
Эртасига эрталаб чиқса, машинани олдида одамлар тўпланиб турган эмиш. Бориб қараса ёпиштириб кетган қоғози тагида яна 1 та қоғоз пайдо бўлиб қолганмиш. У қоғозни ўқиса: "Аудио магнитафон, уяли телефон, ҳатто моториям йўқ машинага 4 та балонни нима кераги бор? - деб, ёзиб қўйишган экан.
Подшо узоқ муддатлик овга кетган эди. Бошқа мамлакатдан элчи келиб қолди. Вазир уни парвариш қилишни Афандига топширди. Афанди ҳар куни ошпазга тайинлаб, элчини қирғовул, бедана, каклик гўштларидан тайёрланган сара овқатлар билан боқар эди.
Орадан беш-ўн кун ўтди, қуш гўшти элчининг меъдасига тегиб, у ошпаздан сўқим гўштидан овқат тайёрлаб беришни илтимос қилди. Ошпаз унинг тилига тушунмай, вазирга мурожаат қилди. У ҳам тушунмай Афандидан тушунтириб беришни илтимос қилди.
Афанди элчи ҳузурига бориб, имо-ишоралар билан мақсадини сўраган эди, у икки қўлини боши устига шохга ўхшатиб, ўз тилида алланарсалар деди, Афанди сира ҳам тушунмади.
— Элчи нима хоҳлар экан?— сўради вазир.
— Элчининг икки қўлини боши устига кўтаргани унинг подшони кўрмоқчиман дегани,— деб жавоб берди Афанди.
Афанди бир куни кечаси қабристон ёнидан ўтиб кетаётган эди, қаршидан бир тўда отлиқлар чиқиб қолди. Афанди уларни ўғри гумон қилиб, бир очиқ гўр ичига кириб беркинди. Отлиқлар буни пайқаб Афандини ўғри деб ўйлашди, гўрнинг тепасига келиб:
— Сен кимсан?—дейишди.
— Мурдаман,— деди Афанди.
— Мурда бўлсанг кечаси нима қилиб юрибсан?
— Томоша қилиб юрибман.
— Ўлик ҳам томоша қилиб юрадими?
— Рост айтасизлар, мен хато қилибман,— деди Афанди ва яна гўр ичига кириб кетди.
Шайтон боласига уқтирибди:
— Болам, одамдан узоқрок юр, чунки ўзи гуноҳ қилиб бизга туҳмат қилади.
Уй бекаси кундалигидан:
Бир пайт кўчадан бир одамча кириб келди, ҳаммаёғи лой. “Сизни ўғлингизман”, деб айтди. Ювиб тозалаганимдан сўнг маълум бўлади энди. Лекин овози ўғлимникига жуда ўхшайди...
Чақалоқ туғилганидан гапиришни бошлади.
Биринчи сўзи ҳола экан, холаси вафот этибди.
Кейин тоға деган экан, тоғаси ҳам ўлиб қолибди.
Кейин дада деган экан қўшниси ўлиб қолибди.
Бола қизнинг орқасидан югурмоқда:
— Ҳой қиз, ҳой қиз.
— Ҳа тинчликми?
— Кечирасиз, мабодо автобусда сизнинг зонтигингиз қолиб кетмадими?
— Вой, ҳа унутибманку...
— Унда автобуснинг орқасидан югуринг, ҳали узоқга кетгани йўқ...
"Одно"да севишиб қолганларни телефондаги суҳбати:
— Салом, сиз "одно"даги "Жажжигина қизалоқ адасини эркаси" мисиз???
— Ҳа, менман(паст овозда пичирлаб)
— Мен, Фарҳод акангизман танидингизми? Телефон номерингизни бергандиз.
— Танидим(пичирлаб)
— Нега пичирлаб паст овозда гапираяпсиз???
— Вой, ёнимда неварам ухлаётганди, уйғониб кетмасин, - дермиш
— Ойижон мен 16 ёшга тўлганимга 1 йил бўлди, Нега менга лабимни бўяшга ҳали ҳам қаттиқ қаршилик кўрсатяпсиз?
— Диилшоооооооод ўчир овозингни!