Ота ўғил чет эл сафарида харобалар орасига экскурсияга чиқишди. Шу пайт ўғил отасига:
— Дада, нима бу ерда ойим машина ҳайдашни ўрганганмила? - дермиш.
— Дада, нима бу ерда ойим машина ҳайдашни ўрганганмила? - дермиш.
Бир йигит жон таслим қилаётган қайнонасини бошида ўтирибди. Қуёш ботаётган пайтда қайнона зўрға кўзини очиб, кун ботаётган тарафга қараб:
— Қуёшни ботишини қаранг куёв, қандай гўзал-а...
— Ойижон у ёққа қараманг, чалғимай ўз ишингиз билан шуғилланинг...
— Қуёшни ботишини қаранг куёв, қандай гўзал-а...
— Ойижон у ёққа қараманг, чалғимай ўз ишингиз билан шуғилланинг...
Бемор:
— Доктор, соғлигим жойида эмасга ўхшайди! Эндигина қирк ёшни қораладим, лекин кўзгуга қарашга қўрқаман! Тепакалман, кўзларимнинг ости осилиб қолган, юзимни ажин босган, тишларим тўкилиб кетган! Менга нима қилган, а?
Доктор:
— Аниғини айтолмайман... Балки ҳаммаси сиз ўйлаганчаликмасдир... Нима бўлганда ҳам, кўзингиз ўткир экан!
— Доктор, соғлигим жойида эмасга ўхшайди! Эндигина қирк ёшни қораладим, лекин кўзгуга қарашга қўрқаман! Тепакалман, кўзларимнинг ости осилиб қолган, юзимни ажин босган, тишларим тўкилиб кетган! Менга нима қилган, а?
Доктор:
— Аниғини айтолмайман... Балки ҳаммаси сиз ўйлаганчаликмасдир... Нима бўлганда ҳам, кўзингиз ўткир экан!
Афандидан биров сўради:
— Афанди, минора қандай қурилади? Афанди жавоб берди:
— Эски қудуқни тўнтариб минора ясалади.
— Афанди, минора қандай қурилади? Афанди жавоб берди:
— Эски қудуқни тўнтариб минора ясалади.
Тушликдан сўнг эр хотинига деди:
— Хотин, қара, меҳмонлар яна ликопларингни ўғирлаб кетишибди…
— Қайсиларини?
— Ҳалиги «Еттинчи осмон» ресторани, деб ёзилганлари бор эди-ку…
— Хотин, қара, меҳмонлар яна ликопларингни ўғирлаб кетишибди…
— Қайсиларини?
— Ҳалиги «Еттинчи осмон» ресторани, деб ёзилганлари бор эди-ку…
Афанди Подшо билан овга кетаётган эди, олдиларидан қуён чиқиб қолди.
— Югуринг Афандим, ушланг қуённи,— буюрди Подшо.
— Афанди отдан сакраб тушиб қуённи қувлай кетди. Қуён тутқич бермай қочиб қолди. Афанди ҳарсиллаганча Подшонинг ёнига келиб, елка қисди.
— Э, ўзингизам тоза ношуд экансиз—да! Шу олдигинангизда турган қуённи икки сакраб тутолмай... Э шалвирамай қолинг—э!
— Ўзингиз ўйланг ахир, қорин тўйгазиш умидидаги қувиш билан жон қутказиш умидидаги қочиш баравар бўладими?!
— Югуринг Афандим, ушланг қуённи,— буюрди Подшо.
— Афанди отдан сакраб тушиб қуённи қувлай кетди. Қуён тутқич бермай қочиб қолди. Афанди ҳарсиллаганча Подшонинг ёнига келиб, елка қисди.
— Э, ўзингизам тоза ношуд экансиз—да! Шу олдигинангизда турган қуённи икки сакраб тутолмай... Э шалвирамай қолинг—э!
— Ўзингиз ўйланг ахир, қорин тўйгазиш умидидаги қувиш билан жон қутказиш умидидаги қочиш баравар бўладими?!
Бўри билан бўғирсоқ курашмоқда. Бўри рақибидан бўйи анча баланд эканини кўриб деди:
— Олдиндан огоҳлантириб қўяй, белдан пастига уриш мумкин эмас.
— Майли, у ҳолда каллага ҳам.
— Олдиндан огоҳлантириб қўяй, белдан пастига уриш мумкин эмас.
— Майли, у ҳолда каллага ҳам.
Бир эркак янги йил кириб келаётганда “Хотиним камроқ гапирадиган, қайнонам бизникига меҳмонга келмайдиган бўлиб қолсин” деб ният қилибди.
Шундан буён уни хотини эрига индамасдан онасини кўргани уйига бориб-келадиган бўлиб қолган экан.
Хотин эрига қўнғироқ қилиб:
— Алло, гаплаша оласизми?
— Ҳа.
— Унда мени эшитинг...
— Алло, гаплаша оласизми?
— Ҳа.
— Унда мени эшитинг...
