Болалар ҳақида латифалар
— Одилжон, агар шундай ёмон баҳоларга ўқишда давом этсанг, адангни бошида оппоқ сочлар пайдо бўла бошлайди.
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!
Бир киши боғига кирса, бир тўда болалар дарахтга чиқиб олиб мева тераётган экан:
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
Ёш қиз отасига:
— Адажон, менга планшет олиб беринг? – дебди.
Отаси:
— Сеҳрли сўзни унутдингми қизим...? – деган экан,
Қизи:
— Жамила, – дебди.
Отаси ҳайрон бўлиб:
— Жамила? Бу нима деганинг? - деса,
Қизи:
— Бу жазманингизни исми... - дебди.
Отаси ўзини йўқотиб:
— Планшетни қанақа рангидан олиб берай, устига ғилоф ҳам керакми...? - дермиш.
— Адажон, менга планшет олиб беринг? – дебди.
Отаси:
— Сеҳрли сўзни унутдингми қизим...? – деган экан,
Қизи:
— Жамила, – дебди.
Отаси ҳайрон бўлиб:
— Жамила? Бу нима деганинг? - деса,
Қизи:
— Бу жазманингизни исми... - дебди.
Отаси ўзини йўқотиб:
— Планшетни қанақа рангидан олиб берай, устига ғилоф ҳам керакми...? - дермиш.
— Кеча ўғлим газетадаги расм устига икки мартта босиб катталаштиришга уриняпти.
Кўриб ақлдан озай дедим...
Кўриб ақлдан озай дедим...
Кўчада қизалоқ йиғлаб турса, ёнига бир одам келиб:
— Кап-катта қиз экансан. Нега йиғлаяпсан?
Қизалоқ:
— Нима ишингиз бор. Йўқолинг бу ердан! - дебди.
Ҳалиги одам яна:
— Кичкина бўла туриб, бунақа ёмон сўзларни қаердан биласан?
Қизалоқ:
— Тушунмадим. Бир кап-катта дейсиз, бир кичкина дейсиз...?!
— Кап-катта қиз экансан. Нега йиғлаяпсан?
Қизалоқ:
— Нима ишингиз бор. Йўқолинг бу ердан! - дебди.
Ҳалиги одам яна:
— Кичкина бўла туриб, бунақа ёмон сўзларни қаердан биласан?
Қизалоқ:
— Тушунмадим. Бир кап-катта дейсиз, бир кичкина дейсиз...?!
Ёш қизча отаси билан дарс қилмоқда.
Отаси қизидан сўрабди:
— Бошимизни танамиздан нима ажратади?
Қизи иккиланмасдан:
— Болта, ада! – деб жавоб берибди.
Отаси қизидан сўрабди:
— Бошимизни танамиздан нима ажратади?
Қизи иккиланмасдан:
— Болта, ада! – деб жавоб берибди.
— Ойи, нега ҳамма қизлар мени мактабда хаёлпараст дейишади?
— Қизим, сен бу ерда эмас, қўшни ҳовлида яшайсан.
— Қизим, сен бу ерда эмас, қўшни ҳовлида яшайсан.
Бир аёл эгизак фарзандларни дунёга келтирибди. Бири сап-сариқ, иккинчиси қоп-қора эмиш.
Туғруқхонада сиз ўйлагандек шивир-шивир болалай бошлаган экан янги она шундай изоҳ берибди:
"Ҳомиладор бўлгандан бери тинмай Фанта билан Кола ичдим. Ҳаммаси шундан".
Туғруқхонада сиз ўйлагандек шивир-шивир болалай бошлаган экан янги она шундай изоҳ берибди:
"Ҳомиладор бўлгандан бери тинмай Фанта билан Кола ичдим. Ҳаммаси шундан".
Ота ўғлига Пушкиннинг “Олтин балиқ" эртагини ўқиб беряпти.
Эртак охирида ўғли отасига қараб:
— Дада, нега чол олтин балиқдан янги кампир сўрай қолмайди?, - дермиш.
Эртак охирида ўғли отасига қараб:
— Дада, нега чол олтин балиқдан янги кампир сўрай қолмайди?, - дермиш.
