Болалар ҳақида латифалар
— Ҳусан, чиқмай тур! Гаига тушиб қолдик!
— Бу мени машинам. Уни мен ҳайдайман!
— Йўқ, мени машинам. Мен ҳайдайман!
Тарбиячи уларни тинчлантириб дебди:
— Бўлди уришманглар. Мана, Сардорни қаранглар, машинани талашмаяпти...
Сардор бўлса:
— Калити менда-ку, ўзим ҳайдайман-да барибир... – дермиш.
— Болам, ҳовлидаги челакда сут бор эди. Шуни олиб киргин.
Бола:
— Ойижон, челакдаги сутга сичқон тушиб қолибди...
Она:
— Вой, кейин нима қилдинг?
Бола:
— Сичқонни тутиб олсин деб, сутни ичига мушугимизни ташладим.
Афанди сувга сакраб, уни қутқариб олиб, уйига олиб борибди.
Болани ташлаб кетаётса, ота-онаси унга раҳмат ҳам айтмабди.
Афанди кўчага чиқса, бир пайт болани отаси орқасидан югуриб чиқибди.
Шунда афанди:
— Майли, қўяверинг, ҳожати йўқ... Мен болангизга чин дилдан ёрдам бердим, - деса, отаси:
— Боламни бошида шапкаси бор эди, қани? – дермиш.
— Сиз нима кутяпсиз?
— Ўғил. Ўғил бола яхши-да! Эрта кунда дадасини ёнига кирар экан. Сиз нима кутяпсиз?
— Мен қиз кутяпман. Қиз яхши экан. Эрта кунда менга тайёр ёрдамчи!
Буларни суҳбатини 5 ёшли қизалоқ эшитиб турган экан. Кўчага чиқса бекатда қорни катта амаки ўтирган эмиш. Қизча сўрабди:
— Амаки, сиз нима кутяпсиз, - деса, амаки:
— Автобус, - дебди. Қизча ҳайрон бўлиб:
— Вой!!! - дермиш.
— Мен ҳам катта бўлсам, 5та хотиним бўлади. Биттаси киримни ювади, биттаси уй тозалайди, яна бири овқат қилади, - деса
Онаси:
— Сан қайси бири билан ухлайсан? - дебди
— Ман ҳеч қайси бири билан ухламайман, ман ойижоним билан ухлайман, - дебди.
Онасини кўзлари ёшланиб: "Ўзимни меҳрибоним, ғамхўрим, - дебди,
— Унда 5та хотининг ким билан ухлайди? - деса
— Адам билан ухлайди ҳаммаси, - дебди
Отасини кўзлари ёшланиб:
— Ўзимни меҳрибоним, - дермиш
Онаси:
— Нима бўлди? - деса.
Бола:
— Мактабни обедгача дегандиз, 11 йил эканку, - дермиш
Эрталаб ойиси:
— Эй, уяти йўқ, тур! Кечқурун уйга ичиб кебсан-а?
— Йўқ, ойи.. Мен ичганим йўқ, нималар деяпсиз?
— Ичганим йўқ? Тунда ошқовоқни ярмини еб қўйибсанку, - дермиш.
— Солиев Африка қани?, - деса Солиев:
— Мен олмадим устоз, - дебди.
Ўқитувчи яна сўрабди:
— Солиев Африкани менга топиб бер!
Солиев:
— Устоз ростини айтяпман, мен олмадим.
Шунда ўқитувчи:
— Бор, дадангни чақир!, - дебди. Дадаси келгач:
— Ўғлингизга Африкани кўрсат, қани деб сўрасам, мен олмадим дейди. Бунга нима дейсиз?, - дебди.
Дадаси ўғлига ўгирилиб:
— Ўғлим, олган бўлсанг, қайтиб бер!, - дермиш. Ақлдан озай деган устоз ота-болани қўшнисини кўчада кўриб қолибди-да, бўлган воқеани гапириб берса, қўшниси:
— Ўзи булар шунақа, олган нарсасини қайтариб беришмайди, - дермиш.