Бошқалар ҳақида латифалар
Кўр отса, тегмабди. Кар бўлса:
— Отмайсанми!? Нега турибсан? - дермиш.
У одам прапоршик экан. Ҳалиги қўзиқорин терган кишилар уни олдига келиб:
— Кечирасиз, биз адашиб қолдик. Қишлоққа етиб олишимиз учун тўғри юриб кетяпмизми? - деб сўрашса, прапоршик жаҳли чиқиб:
— Қанақасига тўғри бўлсин?! Оёғингизни нотўғри ташлаяпсиз, тиззаларни эмас, оёқнинг кафтларини ерга зарб билан ташлаб юришингиз керак. Умуман иккалангиз ҳам баравар қадам ташлашингиз керак.
Тонг отгач, дўсти кўзини очибди-ю, шергидан сўрабди:
— Хўш дўстим! Бу тиниқ осмон бизга нималар ҳақида сўзлайди?
Шериги осмонга қараб туриб:
— Тунда бизни палаткамизни ўғирлаб кетишгани ҳақида сўзлаяпти!!!
— Сен ўзинг, аэропортни ёнида яшайсан, ҳалигача учишни ўрганиб олмадинг-ку...?!
— Бу ерни овқатлари яхшими? Қорин тўядими? - деса, шериги:
— Бир бўлак нон берсангиз айтаман, - дермиш.
— Менга иккита еврей керак, - дебди.
— Еврейни нима қиласиз? - деб сўрашса,
— Уйимни евроремент қилдирмоқчиман, - дебди.