Миллатлар ҳақида латифалар
— Озгина сурилинг, - деса, қиз рус экан тушунмай қараб турибди. Шунда йигит қизга нима деб гапиришни билмай:
— Чуть-чуть иди пошёл... – деган экан тиржайиб.
— Таксистнинг рожасе страшний экен.
Шу пайт ҳайдовчи ўгирилиб:
— Вам что, моё лицо не нравится? – дебди.
Қозоқлар ҳайрон бўлиб:
— Вы что казахсий язык знаете? –дермиш.
— Ҳиндумисан ?, - дебди.
— Йўқ, негрман!, - жавоб берибди негр.
— Ҳиндумисан?
— Йўқ, негрман дедим-ку?!
— Ҳиндумисан деяпман?
— Ҳа ҳиндуман!!!
— Лекин негрга ўхшаркансан ...
— Агар мушукка озгина бўлса ҳам горчица едира олсанг, битта зиёфат мендан.
Рус сиёсатчиси шу заҳоти ўйлаб ўтирмасдан шартта мушукни бўйнидан ушлабди. Унинг оғзининг олдига қошиқ тўла горчицани олиб берган экан, мушук аччиқ ҳидидан руснинг қўлига чанг солиб, қўлини қонатибди-да, тезда пастга сакраб тушибди.
Инглиз дипломати рус дўстига маъноли қарабди мушук томон юрибди. Мушукнинг олдига бир парча гўшт ташлабди-да, мушук ея бошлаганда, аста-секин думини кўтариб, орқа тешигига озгина горчица суриб қўйибди.
Мушук орқаси қизиб, ачишиб кетаётганини сезиб, жойидан сапчиб туриб қочибди. Ресторандаги столлардан бири тагига кириб олиб, бир оёғини кўтарибди ва жон холатда шошиб орқасини ялай бошлабди.
Инглиз дипломати рус сиёсатчисига мушукни кўрсатаркан, шундай дебди:
— Баъзиларга айрим нарсаларни қандай едириш кераклигини ўрганиб олдингми?
— Олмасанг нима қиласан тегиб, - дебди-да, ломни яна текислаб қўйган экан.
— Айт-чи, 10та 100 грамм қанча булади? - сўрабди ўзбек.
— 1 литр бўлади, - дебди рус.
— Ана кўрдингми!? Ҳаммада 1 килограмм бўлади. Фақатгина сизларда 1 литр бўлади, - дермиш ўзбек.
Рус:
— Мен тўйдан кейин эримга уй ишларини қилмаслигимни айтдим. У кўчага чиқиб кетди, кечгача уни кўрмадим. Кечқурун уйимизга бир хизматкор олиб келди.
Япон:
— Мен эса тўйдан кейин умуман уй юмушларини бажармаслигимни айтсам, эримни бир ҳафта кўрмадим. Бир ҳафтадан кейин у робот олиб келди. Ҳозир ҳамма ишларни робот қилади.
Ўзбек:
— Мен ҳам тўйдан кейин эримга уй ишларини қила олмаслигимни айтгандим, эримни уч-тўрт кун умуман кўра олмадим. Кейин секин-секин бир кўзим очилди. Кейин иккинчи кўзимни кўкаргани кетиб, униси-ям кўра бошлади.
— Тўртта одам ҳозироқ самолётни тарк этиши керак. Акс ҳолда ҳаммамиз ерга қулаймиз, - деб эълон қилибди.
Йўловчилар орасидан француз чиқиб:
— Менга вино беринглар, - деб винони ичибди-да, — Яшасин Франция!, - деб самолётдан сакраб қолибди.
Ундан кейин америкалик чиқибди:
— Менга виски беринглар, - деб қадаҳни кўтарибди-ю, — Яшасин Америка!, - деб у ҳам сакраб юборибди.
Учинчи бўлиб рус чиқибди:
— Бир шиша ароқ беринглар, - дебди. Ароқни ичиб, яна бир шиша сўрабди. Учинчи шишани ҳам ичиб бўлиб:
— Яшасин Африка!, - деб самолётдан иккита негрни отиб юборибди.
— Ҳар бир хитойлик менга юз сўмдан берса яхши бўларди...
Йигит:
— Яхши қиз, сизга қанақа йигитлар ёқади?
— Менга ҳарбий йигитлар ёқади улар қўрқмас бўлади. Яначи-яна ҳинд йигитлари ёқади, улар жудда эҳтиросли бўлишади.
— Яначи?
— Корейс йигитлари ёқади улар моҳир қиличбоз бўлишади.
— Унда танишиб қўяйлик, оддий лейтенант Амитабх Жумонг.