Ота-она ҳақида латифалар
— Адангни мияси, болам!
— Нега сизники эмас?
— Менда мия бўлганида, адангга турмушга чиқармидим?!
— Ўғлим кўриб, ўрган! Катта бўлганингда шу ишларни сен қиласан, - дебди.
Бола жавоб қайтарибди:
— Катта бўлгунимча дадам деворни бўяб бўлмайдиларми? - дермиш.
— Ойижон, мени ўғирлаб кетишватти! - деса, онаси:
— Вой қизим, қанақа машинада? - сўрабди.
— Малибу, - деса:
— Бахтли бўл қизим! - дермиш онаси.
— Мени ёлғизим, ширин болам, келажагим мени! Сен мени ҳаёт ўйинимда урган голимсан! Шунда хотини эрига қараб:
— Мен-чи адаси? – дебди.
Шунда эр хотинига:
— Сен ҳам урган голимсан. Фақат ўз дарвозамга уриб қўйган – автоголсан, - дермиш.
— Дада,сиз ҳам муаллимани севиб қолганмисиз?
— Ҳа!
— Кейин-чи, кейин нима бўлган?
— Кейинми? Кейин ойинг сени бошқа мактабга ўтказиб қўйган!
— Ўғлим, бунча пулни ишлаб топмоқчимисан ёки сарфламоқчимисан? Шунга боғлиқ!
— Бор, анави гадойга нон олиб чиқиб бер! ёш болаларим бор деб сўраяпти...
— Йўқ ада, унга нон бермайлик!
— Нега ўғлим?
— Кечаям шу гадой болаларини ўртага қўйиб тиланган эди. Нон олиб чиқсам, болаларига қолдирмай ҳаммасини ўзи еб қўйди.
— Қизим сенга нима бўлди? Жуда хомушсан, овқатингни егин, - деса, эри хотинига:
— Шуниям билмайсанми? Қизингни эрга бериш керак, - дебди. Ойиси яна қизига:
— Ол қизим, овқтингни егин, касал бўлиб қоласан ахир, - деса, эри яна хотинига:
— Бунингни дарди маълум, эрга бериш керак! - дебди.
Онаси яна қизига:
— Қизим ҳозир овқатинг совуб қолади, - деса, қизи:
— Уф-ф-ф ойи, бирпас жим туринг! Дадам гапирсинлар! - дермиш.
— Турқи қурсин, жуварнамак, ... қаёқдан билай...!