Ота-она ҳақида латифалар
Қизи мактабдан келиб дадасига дебди:
— Биз бугун 2х2ни ўргандик.
Дадаси:
— Хўш нечи бўлар экан?
— Тўрт бўлади.
Дадаси қизига тўртта конфет берса, қизи дермиш:
— Вой, билганимда 20 дердим...
— Биз бугун 2х2ни ўргандик.
Дадаси:
— Хўш нечи бўлар экан?
— Тўрт бўлади.
Дадаси қизига тўртта конфет берса, қизи дермиш:
— Вой, билганимда 20 дердим...
Она ўғлини тишини олдириб, стоматолог хонасидан чиқаверишда боласига:
— Врачга нима дейиш керак ўғлим? - деса, болакай:
— Қонхўр аблаҳ! - дебди.
— Врачга нима дейиш керак ўғлим? - деса, болакай:
— Қонхўр аблаҳ! - дебди.
Ўғли отасига дебди:
— Дада, мен уйланмоқчиман!
Отаси:
— Аввал кечирим сўра.
— Нимага?
— Сен аввал кечирим сўрашинг керак!
— Лекин нима учун кечирим сўрайман? Гуноҳим нима?
— Узр сўра!
— Нима қилдим? Сабабини айтинг!
— Узр сўрагин.
— Хўп майли, кечиринг дада. Энди сабабини айтарсиз?
— Ана энди уйлансанг бўлади. Ҳеч қандай сабабсиз узр сўрашни ўрганиб олдинг. Бу уйланганингда жуда керак бўлади.
— Дада, мен уйланмоқчиман!
Отаси:
— Аввал кечирим сўра.
— Нимага?
— Сен аввал кечирим сўрашинг керак!
— Лекин нима учун кечирим сўрайман? Гуноҳим нима?
— Узр сўра!
— Нима қилдим? Сабабини айтинг!
— Узр сўрагин.
— Хўп майли, кечиринг дада. Энди сабабини айтарсиз?
— Ана энди уйлансанг бўлади. Ҳеч қандай сабабсиз узр сўрашни ўрганиб олдинг. Бу уйланганингда жуда керак бўлади.
Мактабда ўқийдиган бола адасидан сўрамоқда:
— Ада, сиз кўзингизни юмиб имзо қўя оласизми?
— Ҳа, нима эди? – дебди адаси.
— Ундай бўлса, кундалигимга қўзингизни юмиб, қўл қўйиб беринг...! – дермиш болакай.
— Ада, сиз кўзингизни юмиб имзо қўя оласизми?
— Ҳа, нима эди? – дебди адаси.
— Ундай бўлса, кундалигимга қўзингизни юмиб, қўл қўйиб беринг...! – дермиш болакай.
— Одилжон, агар шундай ёмон баҳоларга ўқишда давом этсанг, адангни бошида оппоқ сочлар пайдо бўла бошлайди.
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!
— Адам бундан жуда-ям хурсанд бўладилар!
— Нега ундай деяпсан Одилжон?
— Чунки мени адам кал одам!
Пазандачилик курсида ўқиётган қиздан онаси сўрабди:
— Дарс пайтида тайёрлаган таомлардан ўзингиз ҳам ейсизларми?
Қиз йиғламсираб:
— Ейишга мажбурлашади, - деган экан.
— Дарс пайтида тайёрлаган таомлардан ўзингиз ҳам ейсизларми?
Қиз йиғламсираб:
— Ейишга мажбурлашади, - деган экан.
Бир киши боғига кирса, бир тўда болалар дарахтга чиқиб олиб мева тераётган экан:
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
— Ҳой болалар, қани тез тушинглар-чи! Бўлмаса дадаларинга айтиб бераман, - деса, болалар:
— Ҳечқиси йўқ. Дадамиз бизни уришмайдилар! Чунки дадамизнинг ўзлари нариги шоҳда ўтирибдилар, - дермиш.
Ёш қиз отасига:
— Адажон, менга планшет олиб беринг? – дебди.
Отаси:
— Сеҳрли сўзни унутдингми қизим...? – деган экан,
Қизи:
— Жамила, – дебди.
Отаси ҳайрон бўлиб:
— Жамила? Бу нима деганинг? - деса,
Қизи:
— Бу жазманингизни исми... - дебди.
Отаси ўзини йўқотиб:
— Планшетни қанақа рангидан олиб берай, устига ғилоф ҳам керакми...? - дермиш.
— Адажон, менга планшет олиб беринг? – дебди.
Отаси:
— Сеҳрли сўзни унутдингми қизим...? – деган экан,
Қизи:
— Жамила, – дебди.
Отаси ҳайрон бўлиб:
— Жамила? Бу нима деганинг? - деса,
Қизи:
— Бу жазманингизни исми... - дебди.
Отаси ўзини йўқотиб:
— Планшетни қанақа рангидан олиб берай, устига ғилоф ҳам керакми...? - дермиш.
Янги келин-куёв тушлик овқатдан кейин ота-онаси билан гаплашиб ўтиришса, куёв бола келинга "Тур уйга кирамиз" деган паролни бермоқчи бўлиб, стол тагидан хотинини оёғи билан туртиб имлабди. Яна бир оздан кейин сал кучлироқ туртса, келин яна индамабди. Бундан куёв болани жаҳли чиқиб бир тепган экан, куёвни адасини жаҳли чиқиб:
— Гапинг бўлса гапир! Боядан бери нега оёғимга тепасан?! - дермиш.
— Гапинг бўлса гапир! Боядан бери нега оёғимга тепасан?! - дермиш.
