Ўзбекона ҳақида латифалар
— Биз олдин яхши яшаганмиз, ҳозир ҳам яхши яшаяпмиз, бундан кейин ҳам яхши яшаймиз, - деса, фуқаролар орасидан овоз келибди:
— Биз-чи?
Бир болакай шимини кийибди-ю, тугмачасини тақиш эсидан чиқиб қолибди.
Адаси буни кўриб дебди:
— Ўғлим, дўкон очиқ қолибди-ку!
Ўғли бўлса:
— Дўкон очиқ бўлса, музқаймоқ олиб беринг! – дебди.
— Бор! Гапларимни эшитадиган бекорчи қўшнини топиш!
Ёғингарчилик бошландими? Демак, кўчаларга асфальт қилинади.
Асфальт қилиндими? Демак сув қувурлари алмаштирилади.
— Тўртбурчак устоз.
— Яхшилаб ўйлаб кўр! Ерни шакли қандай?
— Учбурчак устоз.
— Чиқ синфдан! Сендек ўқувчи ҳеч кимга керакмас!
— Бекор қилдингиз! Устоз, ҳали кўришамиз! Ер думалоқ!
— Бошлиққа айтиб қўй! Яхши ходимни топиш жуда қийин!
— Наҳотки бу дугонанг билан бор-йўғи ярим соат гаплашдинг?!
Хотини:
— Йўғ-е, дугонаммас! Адашиб тушибди...
— Сен доим шунақа жиддиймисан?
— Йўқ! кулгули томонларим ҳам бор.
— Ниманг кулгили?
— Ойлик маошим.
— Хотининг нима деб ёзибди? - деса, маҳбус:
— Э, ўғлим иккинчи йил ҳам бешинчи синфда қоладиган бўпти… Оиламизни шарманда қилибди ярамас! - дермиш.
— Эрингизни аҳволи жиддий! – деб гап бошлабди врач. — Агар узоқ умр кўришини хоҳласангиз, унга фақат яхши гапириш, мазали таомлар тайёрлаб беришингиз, дам олишини таъминлашингиз, энг муҳими асабийлашмаслиги керак! – дебди.
Хотин врачни хонасидан чиқиб, эри билан уйга кетаётса, йўлда эри сўрабди:
— Врач нима деди хотин?
— Сизни узоқ яшамаслигингизни айтди, - дебди хотини.