Қора-юмор ҳақида латифалар
— Сиз одамларни пичоқ билан қўрқитиб, битта машина, иккита қўл телефони ва беш миллион пулга эга чиқибсиз. Ўзингиз нима дея оласиз?
— Ўртоқ судья сиз битта болғача билан бешта машиналик, тўртта уйлик, иккита далаҳовлилик ва яна яхталик бўлдингиз-ку, менга нима бўпти?!
— "Пулсизлик" касаллиги билан оғрияпсиз, бемор!
— Мактабимиз учун нима қилиб бера оласиз?
Ота:
— Порталга ёзиб бера оламан!
Шундан кейин бу отани ўғли мактабни битириб кетгунча умуман мажлисларга чақириб безовта қилишмабди...!
— Сизларда-чи?
— Бизларда бунинг учун қамашлари мумкин.
— Қаерда ишлайсиз?
— ГАИда...
— Қанақа юлдузларнинг жойлашиши? - сўрабди дўстлари хайрон бўлиб...
— Адамнинг елкасидаги юлдузчаларни айтяпман! - деган экан йигит.
— Сизни табриклашим мумкин. Бундан олти ой илгари оддий ходим сифатида иш бошлагандингиз. Бир ой ўтиб бўлим бошлиғи бўлдингиз.
— Тўғри.
— Икки ой ўтиб, омбор бошлиғи бўлдингиз.
— Бунисиям тўғри.
— Ҳозир эса, кўз тегмасин, бош директор ўринбосари лавозимида ишлаяпсиз. Бунинг учун нима дейиш керак?
— Раҳмат, дада!
— Касалингизни даъвоси турп. Кўпроқ турп енг!, - дебди.
Ҳалиги одам кўчага чиқиб турп сотиб ўтирган одамни ҳамма турпини сотиб олибди-да, сал нарироққа бориб турса, турппуруш телефонни олиб:
— Алло, турп тугади. Ҳозир бир қоп шолғом келади, - дермиш.
— Йўқ! Мумкин эмас!
— Нега энди мумкин эмас?! Янги йилга совға қилинган тилла занжирни тақиш мумкин эмас, 8 мартда совға қилинган "Matiz"ни миниш мумкин эмас — бувимникида чанг босиб ётибди. Саккизта лама пальтоим бор, бирортасини кийиб кўчага чиққаним йўқ! Қачон мумкин бўлади, қачон?!
— Она қизим, аданг нафақага чиққандан сўнг! Ҳозирча у оддийгина ДАН ходими, шунинг учун мумкин эмас!