Уддабуронлар ҳақида латифалар

— Абдураим нимага бунча хурсандсан?
— Ээ, ошна лўлилардан 50 долларга бармоғимдай келадиган тилла тросс олдим. Эсингдами қалбаки 100 долларни ахлатдан топиб олгандим?
Ўша 100 долларни бергандим, 50 доллар қайтим ҳам қайтаришди. Боплабманми?
— Ие, бу тилламас-ку, кўп хурсанд бўлаверма.
— Нега хурсанд бўлмай, ахир лўлилар қайтимга берган 50 доллар тоза экан, текширтирдим ошна.
Миср эҳромларини барпо этиш вақтида қурувчилар тош плиталарни кўтаришда аллақандай кўтариш механизмлари - замонавий лифтларга ўхшаш воситалардан фойдаланишган, деган фикр бор.
Эҳромларнинг юқори қисмларида меҳнат қилган қуллар таббий эҳтиёжларини қондириш учун жиддий муаммоларга дуч келишган: чунки баландликдан туриб ҳожатни чиқариш туфайли улар қоровулларнинг ғазабига ва фиръавнларнинг лаънатига дучор бўлишлари мумкин эди.
Фақатгина лифт ихтиро қилингандан сўнггина олимларимиз қуллар ушбу нозик вазиятдан қандай чиқиб кетишганини иҳтиро қилишди.
Бир араб шайхига қон қуйиш керак бўлиб қолибди. Уни қони жуда камёб экан, ўхшашини бир яҳудийдан топишибди. Яҳудий рози бўлибди, уни қонини шайхга қуйишибди.
Шайх яҳудийга қон бергани учун машина ва уй совға қилибди. Бир йилдан кейин шу ҳол қайта такрорланибди.
Яҳудий хурсанд бўлиб қон берибди. Шайх унга бир коробка печенье совға қилибди. Яҳудий ҳайрон бўлиб:
— Ўтган сафар менга машина ва уй совға қилгандингиз-ку?
Шайх:
— У пайтда менда яҳудийлар қони оқмаётганди-да
Хотин эрига:
— Бугун дугоналарим билан бирор жойда ўтирмоқчидик.
— Аниқроқ гапир! Сени маст ҳолда топишим осонроқ бўлсин, - дермиш эр.
Бир жинни жиннихона томига чиқиб олиб тушмаётган эмиш, жиннихона ходимлари нима қилишса ҳам жинни пастга тушмабди. Ғазабланган жиннихона бошлиғи:
— Туш, бўлмаса отаман, деб милтиқ ўқталса ҳам тушмабди. Шу пайт ўша ердан бир жинни ўтиб кетаётган экан, бошлиқ унга:
— Ўртоғинга айт пастга тушсин, - дебди.
Ўтиб кетаётган жинни, милтиқни олиб:
— Пастга тушмасанг отаман - деган экан томнинг бошида ўтирган жинни дарров пастга тушибди.
Ундан, шунча одам айтганида тушмай нега жинни айтганида тушдинг дейишса:
— Аҳир у жиннику, ростдан отиб қўяди - дермиш.
Китоб дўконида:
— Кеча мен сизлардан “Миллионер бўлиш сирлари” деган китобни сотиб олган эдим.
— Ҳўш?
— Китобнинг деярли ярми йўқ экан.
— Нима, сизга ярим миллион етмайдими?
Узоқ вақт кўришмаган иккита ўртоқ кўришиб қолибди:
— Қалайсан дўстим? Нима иш қиляпсан?
— Бизнес. Ўзинг-чи?
— Мени ҳам бизнесим бор. Сенда нима бизнеси?
— Шаҳар марказида рестораним бор. Кундузи беш-олтита, кечаси сал кўпроқ мижоз киради. Сенда-чи?
— Менда тумонот одам навбатда туради. Келажакда яна кенгайтиришни ўйлаб турибман.
— Ҳавасим келяпти? Бизнесинг каттами?
— Жуда катта. 2 та бозорнинг ўртасида сомсахона очганман!
— Дўстим, энг яхши кўрган ишинг нима?
— Ишларимни кейинга қолдириш.
— Масалан, қанақа ишларни?
— Кейинроқ айтаман.
Дўконда сотувчи харидор узатган пулларга қараб:
— Сиз бу пулларга ҳеч нарса сотиб ололмайсиз. Ахир бу пулларингиз сохта-ку! – деса, харидор:
— Мен бу пулларни майдаламоқчиман холос! Ҳеч нарса сотиб олмайман! – деган экан.
Бир ҳайдовчи машинасини бошқариб кетаётса, орқасидан биттаси катта тезликда келиб урибди. Биринчи машина ҳайдовчиси тушиб:
— Бу нима қилганинг?! Шунақа-ям ҳайдайдими? – деб бақира бошлабди.
Орқадан келиб урган машинани ҳайдовчиси бўлса мулойимлик билан узр сўраб:
— Бўлди, ҳаммасини тўлайман. Жонимиз омон қолди-ку! Келинг, соғ қолганимизни нишонлаймиз, - деб дарров машинасидан ароқни олиб, бир рюмкада қуйиб, “Олинг, олинг” деб ичириб юборибди-ю ўзи ичмабди.
Ароқни ичиб юборган ҳайдовчи:
— Ўзинг нега ичмадинг? – деса, орқадан урган ҳайдовчи:
— Ана, ЙПҲ ходимлари келишяпти. Олдин ҳал қилиб олишсин аварияга ким айбдорлиги, - дермиш.