Уддабуронлар ҳақида латифалар
— Хотин нега ишонмайсан? Сендан кейин бошқа аёлни ўлсам ҳам сева олмайман…
— Ҳаммангизни кўришга кўзим йўқ!
— Ҳаммангизни кўришга кўзим йўқ!
Қиз йигитга қараб:
— Битта топишмоқ айтаман топсангиз сизга тегаман. Вақ-вақ қилиб сакраб юради, сувни яхши кўради.
Йигит: Сигир - топдимми?
Қиз: Ҳа, тўғри топдингиз!
— Битта топишмоқ айтаман топсангиз сизга тегаман. Вақ-вақ қилиб сакраб юради, сувни яхши кўради.
Йигит: Сигир - топдимми?
Қиз: Ҳа, тўғри топдингиз!
Бир одамникига келган меҳмон жуда сурбет экан - бир ҳафта туриб қолибди. Охири уй эгаси унга шаъма қилишга мажбур бўлибди:
— Меҳмон, бола-чақаларингизни ҳам роса соғингандирсиз-а?
— Нимасини айтасиз! Эртага ҳаммаларини шу ерга чақирмоқчиман.
— Меҳмон, бола-чақаларингизни ҳам роса соғингандирсиз-а?
— Нимасини айтасиз! Эртага ҳаммаларини шу ерга чақирмоқчиман.
Афанди ёш бола эди. Кўча эшиги олдида нон еб ўтирган эди, бир киши келиб, уни алдамоқчи бўлди:
— Ўғлим, туяни яхши кўрасанми?
— Ҳа.
— Кел бўлмаса, нонингни туя қилиб берай. Афанди бир нонга, бир ҳалиги кишига қараб деди:
— Туя эшигимиздан сиғмайди. Қўяверинг ўзим бўталоқ қилиб оламан.
— Ўғлим, туяни яхши кўрасанми?
— Ҳа.
— Кел бўлмаса, нонингни туя қилиб берай. Афанди бир нонга, бир ҳалиги кишига қараб деди:
— Туя эшигимиздан сиғмайди. Қўяверинг ўзим бўталоқ қилиб оламан.
Бир куни Афанди:
— Хотин, таниш муллабаччалар келишди, ошни катта қил,— деди.
Хотини тажанг бўлиб ўшқирди:
— Уйингизда сичқонлар ҳасса таяниб юрибдику, нимангизга меҳмон бошлаб келдингиз?
Афанди меҳмонлар олдига чиқиб деди:
— Хотиним беҳисиз ош яхши бўлмайди дея ётибди. Улмай-нетмай кузга етиб олсак, хотиним отасиникига бориб беҳи олиб келади. Ош дам егунча бир айланиб келинглар!
— Хотин, таниш муллабаччалар келишди, ошни катта қил,— деди.
Хотини тажанг бўлиб ўшқирди:
— Уйингизда сичқонлар ҳасса таяниб юрибдику, нимангизга меҳмон бошлаб келдингиз?
Афанди меҳмонлар олдига чиқиб деди:
— Хотиним беҳисиз ош яхши бўлмайди дея ётибди. Улмай-нетмай кузга етиб олсак, хотиним отасиникига бориб беҳи олиб келади. Ош дам егунча бир айланиб келинглар!
— Нима билан шуғулланасиз?
— Мен айни дамда одамларни ҳаётдаги ўрнини топишга ёрдам бераман.
— Руҳшуносмисиз?
— Йўқ, такси ҳайдовчисиман!
— Мен айни дамда одамларни ҳаётдаги ўрнини топишга ёрдам бераман.
— Руҳшуносмисиз?
— Йўқ, такси ҳайдовчисиман!
Афанди билан Вали бир бойникига зиёфатга борган экан. Зиёфат чоғида Афанди кўз қири билан Вали томон қараса, Вали секин тилла қошиқни костюмининг ички чўнтагига солаётган экан.
Афанди бироз фурсат ўтказиб, ўртоқлар "мен фокус кўрсатмоқчиман", деб ҳаммани ўзига қаратиб, давом этибди:
"Ҳозир мана бу қошиқни шундоқ чўнтагимга солиб, Валини чўнтагидан чиқариб бераман", - деган экан.
Афанди бироз фурсат ўтказиб, ўртоқлар "мен фокус кўрсатмоқчиман", деб ҳаммани ўзига қаратиб, давом этибди:
"Ҳозир мана бу қошиқни шундоқ чўнтагимга солиб, Валини чўнтагидан чиқариб бераман", - деган экан.
Афанди эшагини ҳайдаб, боғига кетар эди. Йўлда ҳазилкашларидан бири ҳамроҳ бўлиб сўради:
— Иккалангиз шошилиб қаерга кетаяпсиз?
— Мана, ҳозир иккалангиз баробарлашдингиз, - деди Афанди у билан эшак орқасидаги масофани кўрсатиб, - бир оз туриб дўстлашиб кетасиз, ўзидан сўранг, қаерга боришини айтиб беради.
— Иккалангиз шошилиб қаерга кетаяпсиз?
— Мана, ҳозир иккалангиз баробарлашдингиз, - деди Афанди у билан эшак орқасидаги масофани кўрсатиб, - бир оз туриб дўстлашиб кетасиз, ўзидан сўранг, қаерга боришини айтиб беради.
Афандидан биров сўради
— Афанди, мучалингиз нима, неча ёшга кирдингиз?
— Мучалим аждар, элликка кирдим.
— Мучалнинг илон бўлишини эшитиб юрардиму, аждар бўлишини шу ёшга кириб, энди сиздан эшитишим,
Афанди тушунтириб берди:
— Ёшлигимда онам раҳматлик, сенинг мучалинг илон деган эдилар. Ҳозир элликка кирдим, эллик йил ичида ҳар қандай илон ҳам аждар бўлиб кетади-да.
— Афанди, мучалингиз нима, неча ёшга кирдингиз?
— Мучалим аждар, элликка кирдим.
— Мучалнинг илон бўлишини эшитиб юрардиму, аждар бўлишини шу ёшга кириб, энди сиздан эшитишим,
Афанди тушунтириб берди:
— Ёшлигимда онам раҳматлик, сенинг мучалинг илон деган эдилар. Ҳозир элликка кирдим, эллик йил ичида ҳар қандай илон ҳам аждар бўлиб кетади-да.
Вояга етган йигит ота-онасига:
— Ойижон, адажон! Бугундан бошлаб мен ўзим алоҳида, мустақил яшайман!
Ота-онаси:
— Жуда яхши ўғлим. Сени улғайганингдан хурсандмиз, - дейишибди.
Ўғли эса:
— Мана сизни нарсаларингиз, йиғиштириб қўйдим, - дермиш.
— Ойижон, адажон! Бугундан бошлаб мен ўзим алоҳида, мустақил яшайман!
Ота-онаси:
— Жуда яхши ўғлим. Сени улғайганингдан хурсандмиз, - дейишибди.
Ўғли эса:
— Мана сизни нарсаларингиз, йиғиштириб қўйдим, - дермиш.
