Ўқитувчи-домла ҳақида латифалар

Ота-оналар мажлисида ўқитувчи Алини отасига:
— Ўғлингиз Саиддан кўчиради, - дебди.
Алини отаси:
— Балки Саид Алидан кўчиргандир, - деса, ўқитувчиси:
— Саид имтиҳонда билмайман деб ёзибди. Али мен ҳам билмайман деб ёзиб қўйибди, - дермиш.
Ўқитувчи ўқувчисини савол-жавоб қилмоқда:
— Фозилжон, бу йил ёшинг еттида бўлса, келаси йил нечига тўласан?
— Тўққизга устоз.
— Саккизга тўласан!
— Топа олмадингиз. Ахир бугун мени туғилган куним!!!
— Ойи дадамни расмлари борми? - деб сўрабди 1-синфда ўқийдиган ўғли.
— Ҳа, бор. Нима қиласан?
— Мактабга обораман, устозимиз уй вазифасини тайёрлаб берган аҳмоқни бир кўрмоқчиман дедилар.
Мактаб ёнидан ўтувчи машина йўли чеккасидаги ёзув:
"Эҳтиёт бўлинг! Болалар! Уриб юборманг!"
Ушбу ёзув тагида болакайларнинг эгри-бугри ёзуви қўшимча қилинган:
"Бироз кутинг! Ўқитувчимиз чиқадилар!"
Иккита ўқитувчи дарсдан кейин ресторанга бориб ўтиришибди. Ҳадеганда официант келавермабди. Шунда ўқитувчилардан бири ресторан менежерини чақиртириб шикоят оҳангида дебди:
— Қачондан бери ўтирибмиз. Нега официантлар биздан буюртма олишга келишмаяпти, келиб қарашмаяпти? - деса, менежер:
— Биздаги официантларни ҳаммаси сизни талабаларингиз экан. Шунга "Сен қара, сен қара!", - деб ошхонада беркиниб туришибди, - дермиш.
Ўқувчи:
— Устоз, аҳмоқ одам қанақа бўлади?
Ўқитувчи:
— Аҳмоқ одамнинг гапирган гапини ҳеч ким тушунмайди. Тушундинг-а?
Ўқувчи:
— Йўқ...
Институтда дарс берадиган домла касал бўлиб қолибди. Домлани бир талаба кўргани келибди.
Талаба:
— Ҳа, домла нима бўлди? Итдек озиб кетибсизку!
Домлани бу гапдан кейин баттар мазаси қочибди.
Кейин яна бир талаба домлани кўргани келибди. Домла иккинчи келган талабага, биринчисини ёмонлаб кетибди. Қара мен ўзим ўқитиб, таьлим берган шогирдим мени итга тенглаштирди.
Иккинчи талаба:
— Эҳ, домла ҳафа бўлманг. Яхши бўлиб соғайиб кетасиз, чўчқадай семириб кетасиз ҳали.
Домла аввалгидан ҳам баттар бўлиб қолибди.
Кейин домлани энг яқин дўсти келибди. Кейин домла дўстига талабаларни иккисини ҳам ёмонлабди:
— Эй дўстим, мен ўзим ўқитиб одам қилган шогирдларимни қара, биттаси итга, иккинчиси чўчқага тенглаштирди номардлар!
Бу гапларни эшитиб дўстини жаҳли чиқиб кетди:
— Дўстим, сен умуман кўнглинга олма. Бу иккала шогирдинг ҳам аслида одамдан эмас, эшакдан таълим олган экан!
Имтиҳон. Домла:
— Эшматова, марҳамат билетизга жавоб беринг.
— Домла, мен ҳомиладорман...
— Ээее шунақа денг, майли сиз бораверинг. 4 автоматически қўяман...
Домла:
— Хўш! Доскага Тошматова!
— Домла менам ҳомиладорман, 7 ойли уже! Агар баҳоимни қўйиб берсангиз ўғлимга сизни исмингизни қўяман!
— Эҳа, ҳа майли бор сенгаям 4.
— Домла, менга 5 қўйинг. Ахир мен ҳамма дарсларда, лекцияларда тўлиқ қатнашганман.
Домла:
— Менам ҳайронман бу нарсаларга қандай улгурдинг... Ҳа, бор 5!
— Бўлмаса энди йигитлардан... Кетмонов!
— Домла мен ҳомиладор эмасман, шунинг учун имтиҳонга тайёрмасман!
Синф хонасига кириб келган ўқитувчи сумкасидан бир нарсани узоқ қидириб:
— Кўзойнагим уйда қолиб кетибди шекилли, - деди асабийлашиб.
Шунда 30 та бола бир овоздан:
— Ўзиз қолиб кетмабсиз-де...! - дермиш.
Гумондор шахс ва терговчи суҳбатидан. Терговчи:
— Бизга фақатгина жиноят содир этган одам ўқитувчи экани маълум. Айтгандай соат нечи бўлди экан?
Гумондор:
— Ҳали танаффузга анча бор...!