Ovqatlanish haqida latifalar

Bir kuni Afandi "Bugun osh qilaman" degan hayol bilan go‘sht, sabzilarni to‘g‘rab, qozon osibdi. Qarasa, guruchi qolmagan ekan. O‘ylab-o‘ylab ro‘parada yashovchi beva ayoldan so‘rashga qaror qilibdi. Qo‘lida kosa bilan chiqib, qo‘ng‘iroqni bosib, o‘ylanib qolibdi Afandi:
"Hozir men guruch so‘rasam, bu ayol menga "osh qilyapsizmi" deydi. Men uni mehmonga chaqirishga majbur bo‘laman. Osh bahona men bilan tanishib olib, keyin undan qutulolmay yursam-chi?!" deb hayol surib turgan ekan, eshik ochilib qo‘shni ayol chiqib qolibdi. Afandi bo‘lsa ayolga qarab:
— E, guruching boshshingda qolsin, - dermush.
Bir mijoz sotuvchini asabiga tegish uchun qiziqyapti:
— Kechirasiz, bu gumma ichidagi go‘sht tirikligida miyovlarmidi yoki vovullarmidi?
Sotuvchi ayyorona qarab javob berdi:
— Buni ichidagi go‘sht, tirikligida bo‘lar bo‘lmas savollar berar edi!
— Oyijon, gaz plitamiz nega buncha kir bo‘lib ketdi?
— Akang tuxum qovuribdi.
— Nima, akam tovani topolmabdilarmi?
Kampir bo‘g‘irsoqni yumalab ketaverishidan charchab, uni uchburchak qilib yasab ko‘ribdi...
Bir kuni ikki desant samolyotdan sakramoqchi bo‘lib tayyorlanib turishsa, biri ikkinchisiga debdi:
— Olma yeb olmaymizmi bir!?
— Mayli, - debdi do‘sti.
Ikkala desant olma yeb bo‘lgach, boyagisi yana so‘rabdi:
— Xohlasang, yana bittadan olma yeymiz...
— Mayli, ber! - debdi sherigi.
Olmani yeb o‘tirib, hayron bo‘lib so‘rabdi:
— O‘zi bu olmalarni qayerdan olyapsan?
— Seni yelkangdagi ryukzak shunaqa olmaga to‘la ekan, - dermish sherigi...
Chiroyli bir ofitsiant qiz restoranda xo‘randaga xizmat ko‘rsatmoqda. Ovqatlanib bo‘lgach, u hisobni keltiribdi.
Xo‘randa pulni to‘lagach, qizga gap otibdi:
— Siz uchun doim eshitish yoqimli bo‘lgan uch so‘z bor. To‘g‘rimi?
— Ha, shunday.
— Xohlasangiz, men bu so‘zlarni topaman.
— Mayli, harakat qilib ko‘ring.
— Men sizni sevaman.
— Topolmadingiz! Bu so‘z - "Qaytimi kerak emas» edi.
Restoranda ikki yigit yon stoldagi ketvorgan qizlarni tomosha qilib o‘tirishibdi. Birinchisi:
— Yur tanishmimizami?
— Do‘stim birpast kutib tur, oldin stolga pulini to‘lashsin.
Qishloqdan shaharga kelgan sodda bir odam ovqatlanish uchun kafega kiribdi. Menyuni ko‘rib chiqgach, ofitsiantga bitta gril buyurtiribdi.
Besh daqiqadan keyin ofitsiant choy, non va bir piyola sous olib kelibdi. Birozdan so‘ng ofitsiant grilni olib kelsa, haligi odam non bilan sousni yeb bo‘lgan emish. Ofitsiantni qo‘lidagi grilni ko‘rgach:
— Tovuq borligini oldinroq aytsang bo‘lmasmidi?! Men grilga to‘yib olibman, – dermish.
Restorandagi voqea:
— Ofitsiant, salat bugungimi?
— Salat nafaqat bugungi, u hattoki ertangi!
— Shakarning foydasi haqida nima bilasan?
— Shakar quloqlar uchun foydali.
— Qanaqasiga... quloqlar uchun?
— Ukamni choyiga shakar solsam, yig‘lamaydi. Meni quloqlarim dam oladi.