Соат 19:00. Аёл эрига Telegram'да ёзмоқда:
“Сизга мен керакманми ёки ўша улфатларингизми?!”
Соат 23:00. Эр аёлига жавоб ёзмоқда:
“Албатта сен кераксан!”.
“Сизга мен керакманми ёки ўша улфатларингизми?!”
Соат 23:00. Эр аёлига жавоб ёзмоқда:
“Албатта сен кераксан!”.
Растада турган помидорларни ҳаммаси бирма-бир ушлаб чиқаётган харидорга қараб сотувчи дебди:
— Ҳадеб ушлайверманг! Ҳаммасини ушлаб чиқганингиз билан қаттиқ бўлиб қолмайди!
— Ҳадеб ушлайверманг! Ҳаммасини ушлаб чиқганингиз билан қаттиқ бўлиб қолмайди!
— Ҳозирги кунда журналлар ярим ялонғоч аёллар расмига тўлиб кетди. Бизни давримизда бунақа эмас эди! – дебди кекса журналист.
— Сизни пайтингизда кийим-кечаклар арзон эди-да! – дебди унга муҳаррирлардан бири.
— Сизни пайтингизда кийим-кечаклар арзон эди-да! – дебди унга муҳаррирлардан бири.
Эр шимини ҳафсала билан дазмоллаётган хотинини кўриб сўрабди:
— Тинчликми онаси?! Бугун чиройли кийиниб кўчага чиқсам, менга қизлар қарар экан-да...! – деса хотини:
— Дазмолланган, яхши кийинган эркак оилали бўлишини ҳамма қизлар билишади, - дебди.
— Тинчликми онаси?! Бугун чиройли кийиниб кўчага чиқсам, менга қизлар қарар экан-да...! – деса хотини:
— Дазмолланган, яхши кийинган эркак оилали бўлишини ҳамма қизлар билишади, - дебди.
Хотин эрига дебди:
— Африкада бир қабила бор экан. У ерда эрлар хотинини сотиб юборармиш. Агар биз ўша қабилада яшаганимизда, сиз мени сотиб юборармидингиз?
Эри дебди:
— Сотиб ўтирмасдим. Совға қилиб юборган бўлардим.
— Африкада бир қабила бор экан. У ерда эрлар хотинини сотиб юборармиш. Агар биз ўша қабилада яшаганимизда, сиз мени сотиб юборармидингиз?
Эри дебди:
— Сотиб ўтирмасдим. Совға қилиб юборган бўлардим.
— Кеча окулист қабулига борган эдим.
— Хўш, нима деди?
— Алифбони ўрганишим керак эмиш...!
— Хўш, нима деди?
— Алифбони ўрганишим керак эмиш...!
Япониялик ихтирочилар робот ихтиро қилишибди. У робот ўғриларни ушлар экан. Роботни Россияга олиб боришса, у ерда кунига 40 та ўғрини ушлабди. Америкада 50 тадан ўғрини қўлга олибди. Ипподромга олиб келишса, бир соатда роботни ўғирлаб кетишибди.
Қадим замонда бир қабила бўлган экан. Қабилани халқи жуда-ям содда, нима десанг ўшанга кўнавераркан. Бир куни ҳамма одамларни йиғиб, «Бугун соат 14:00да сизларни дорга осамиз. Келиш мажбурий!» дейишибди.
Айтилган вақтга етиб келган халқни бирортаси ҳам индамасмиш. — Ана кўрдингми, буларга барибир. Биттаси ҳам қарши чиқмайди. Нима десанг ҳам кўнаверади. Чопиққа ҳам, қурилишга ҳам, далага ҳам, кўча тозалашга ҳам йўқ демай кетаверади. Қара ҳеч бири индамаяпти, -деб туришса, биттаси аста қўл кўтарибди.
— Ҳайрият, ана бор экан-ку, ўз ҳуқуқини биладигани. Қани, марҳамат гапиринг! - дейишса, қўл кўтарган одам:
— Бир нимани сўрасам бўладими? – дебди.
— Сўранг, эшитаман, - дейишса,
— Осиш учун ипни ўзларинг берасизларми ёки ўзимиз билан олиб келайликми? - дермиш.
Айтилган вақтга етиб келган халқни бирортаси ҳам индамасмиш. — Ана кўрдингми, буларга барибир. Биттаси ҳам қарши чиқмайди. Нима десанг ҳам кўнаверади. Чопиққа ҳам, қурилишга ҳам, далага ҳам, кўча тозалашга ҳам йўқ демай кетаверади. Қара ҳеч бири индамаяпти, -деб туришса, биттаси аста қўл кўтарибди.
— Ҳайрият, ана бор экан-ку, ўз ҳуқуқини биладигани. Қани, марҳамат гапиринг! - дейишса, қўл кўтарган одам:
— Бир нимани сўрасам бўладими? – дебди.
— Сўранг, эшитаман, - дейишса,
— Осиш учун ипни ўзларинг берасизларми ёки ўзимиз билан олиб келайликми? - дермиш.
Битта бола дўконга кириб:
— 1200 сўмлик нон борми? – дебди.
— Бор, - дейишса, бола:
— Нечи пул? – деган экан.
— 1200 сўмлик нон борми? – дебди.
— Бор, - дейишса, бола:
— Нечи пул? – деган экан.
Бугун бошлиғимиз таътилдан ишга қайтди.
Денгизда дам олиб, қуёшда роса тобланиб, қорайибди. Энди аниқ маҳлуқдан фарқи қолмабди!
Денгизда дам олиб, қуёшда роса тобланиб, қорайибди. Энди аниқ маҳлуқдан фарқи қолмабди!
